Σε πιάνει καρδιοχτύπι κάθε φορά που ετοιμάζεσαι να βγεις απ’ την πόρτα, επειδή ο σκύλος σου κολλάει στο παράθυρο, γαβγίζει ή καταστρέφει τα πάντα; Δεν είσαι μόνος. Το άγχος αποχωρισμού είναι συχνό πρόβλημα και –όσο κι αν προσπαθούμε– πολλές φορές οι λύσεις που δοκιμάζουμε φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα…
DISCLAIMER: Η καθοδήγηση του κτηνιάτρου παραμένει αναντικατάστατη. Όσα γράφονται παρακάτω είναι ενδεικτικά και δεν φέρουμε καμία ευθύνη.
Ας δούμε μαζί τα πιο κοινά λάθη που κάνουμε όταν προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε έναν σκύλο που υποφέρει από άγχος αποχωρισμού – και τι μπορείς να κάνεις διαφορετικά, για να δεις πραγματική βελτίωση 🐾
1. Περνάμε κατευθείαν στο “έλα να σε αφήσω μόνο σου”
Ο πιο συχνός πανικός: ξεκινάμε να αφήνουμε το σκύλο μόνο του απότομα, χωρίς να τον έχουμε προετοιμάσει πρώτα.
Τι μπορείς να δοκιμάσεις αντ’ αυτού:
- Μικρά βήματα: Ξεκίνα απλά με 5 λεπτά στην άλλη πλευρά της πόρτας και σιγά σιγά αύξανε τη διάρκεια.
- Χωρίς αποχαιρετισμούς: Όχι “αντίο” με κλάματα. Να φεύγεις ήρεμα, σαν να πας μέχρι τη βεράντα.
Πολλές φορές, το πρόβλημα δεν είναι η απουσία σου, αλλά η κινηματογραφική σκηνή που στήνεις πριν φύγεις.
2. Περιμένουμε να “συνηθίσει από μόνος του”
Η ιδέα ότι “θα του περάσει με τον καιρό” είναι παγίδα. Το άγχος αποχωρισμού σπάνια φεύγει χωρίς να βοηθήσουμε το σκύλο να μάθει ότι η απουσία μας δεν είναι απειλητική.
💡 Τip: Αν δεις ότι για βδομάδες δεν υπάρχει πρόοδος, μην περιμένεις μήνες. Ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις το πλάνο σου.
3. Τιμωρούμε τη συμπεριφορά που σχετίζεται με το άγχος
Μπορεί να μπεις σπίτι και να βρεις διαλυμένο το χαλί του σαλονιού. Ο πειρασμός να φωνάξεις είναι μεγάλος. Αλλά ό,τι έγινε, έγινε όταν δεν ήσουν εκεί – και ο σκύλος δεν καταλαβαίνει τι τον μαλώνεις.
Αντί να διορθώσεις το “λάθος”, εκπαίδευσέ τον προληπτικά:
- Φτιάξε του μια ασφαλή ζώνη – ένα δωμάτιο ή γωνιά που του είναι οικεία.
- Δώσε του κάτι να ασχολείται, όπως ένα γεμισμένο Kong ή παιχνίδι σνωφλ.
4. Κάνουμε “πρόβα αποχώρησης” με λάθος τρόπο
Αν βάζεις παπούτσια, παίρνεις κλειδιά, βγαίνεις και ξαναμπαίνεις 20 φορές τη μέρα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τον μπερδεύεις – ή να του δίνεις συνεχώς αφορμές ανησυχίας.
Δοκίμασε να αποσυνδέσεις τα trigger:
- Βάλε τα παπούτσια σου χωρίς να πας πουθενά.
- Άνοιξε την πόρτα και κάθισε στον καναπέ.
- Κράτα τα κλειδιά όσο βλέπεις τηλεόραση.
💡 Στόχος: Όλες αυτές οι κινήσεις να μη σημαίνουν “φεύγω”.
5. Αγνοούμε τα πρώτα σημάδια
Δεν χρειάζεται να καταστρέψει την πόρτα για να καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Τα πρώιμα σημάδια είναι πιο __ήσυχα__, αλλά εξίσου σημαντικά:
- Βηματίζει νευρικά όταν πας προς την πόρτα
- Αναστενάζει βαθιά όταν βάζεις παλτό
- Σε “ακολουθεί” παντού στο σπίτι
Αν τα προσέξεις νωρίς, μπορείς να δουλέψεις πολύ πιο αποτελεσματικά.
6. Δεν ενισχύουμε τις ήρεμες στιγμές
Πολλοί ιδιοκτήτες κοιτάζουν μόνο τι κάνει ο σκύλος όταν φεύγουν. Ξέχνα το λίγο αυτό. Τι κάνει όταν ΕΙΣΑΙ εκεί και το αφήνεις να μένει μόνο του σε άλλο δωμάτιο; Ή όταν κάθεται ήσυχα στον καναπέ;
Μάθε να ανταμείβεις την ηρεμία:
- Όταν κάθεται ήσυχος χωρίς να τον φωνάξεις, ρίξε του μια λιχουδιά ή ένα ήρεμο “μπράβο”.
- Μην τον ενοχλείς συνέχεια. Αν επιλέγει μόνος του να μείνει λίγο παραπέρα, άφησέ τον εκεί.
7. Δεν ζητάμε βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε
Καμιά φορά, όλα δείχνουν ότι του αφιερώνεις χρόνο, προσπαθείς ειλικρινά – αλλά η πρόοδος είναι ανύπαρκτη. Ίσως σου έχει τύχει κι εσένα να αισθανθείς “σε τοίχο”.
Εδώ είναι που ένας επαγγελματίας εκπαιδευτής με εμπειρία στο άγχος αποχωρισμού μπορεί να σου δώσει κατεύθυνση, λύσεις και –κυρίως– ελπίδα. Δεν είναι ντροπή, είναι έξυπνο βήμα.
- Διαβάστε επίσης: Γιατί η στείρωση των σκύλων ωφελούν όλους
Και τώρα;
Τώρα που ξέρεις τι να μην κάνεις, μπορείς να ξεκινήσεις να χτίζεις καλύτερες συνήθειες – για σένα και το σκύλο σου. Με μικρά, σταθερά βήματα, μπορείς να του δείξεις ότι οι αποχωρισμοί δεν είναι τρομακτικοί.
Δοκίμασέ το και δες τη διαφορά στην πράξη.
Αν σου άρεσαν αυτές οι ιδέες, ίσως σε ενδιαφέρει κι αυτό: Πώς να δημιουργήσεις θετικό κλίμα πριν καν βγεις απ’ την πόρτα.
