Πώς να αντιμετωπίσετε την απρόκλητη επιθετικότητα τις γατα σας

Η απρόκλητη επιθετικότητα στις γάτες μπορεί να εκδηλωθεί είτε ξαφνικά είτε ως χρόνιο πρόβλημα. Αυτή η συμπεριφορά περιλαμβάνει ενέργειες όπως επιθέσεις, δαγκώματα και άλλες βίαιες ενέργειες που έχουν σκοπό να εκφοβίσουν άλλο άτομο ή κατοικίδιο. Είναι μια κοινή ανησυχία συμπεριφοράς που συναντάμε στο ιατρείο μας και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρούς τραυματισμούς. Σε σοβαρές περιπτώσεις, αυτή η επιθετικότητα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα οι γάτες να εγκαταλείπουν τα καταφύγια ή ακόμη και να αντιμετωπίζουν ευθανασία.

Aκολουθήστε μας στο facebook 👈

Ακολουθήστε μας στο Viber 📱👈

Aκολουθήστε μας στο Instagram

Έχετε και εσείς πρόβλημα με τις τρίχες από το κατοικίδιο σας;

DISCLAIMER: Η καθοδήγηση του κτηνιάτρου παραμένει αναντικατάστατη. Όσα γράφονται παρακάτω είναι ενδεικτικά και δεν φέρουμε καμία ευθύνη.

Αυτό το άρθρο εξετάζει κοινές αιτίες και αιτίες απρόκλητης επιθετικότητας σε γάτες προς ανθρώπους, σκύλους, παιδιά και άλλες γάτες και παρέχει πρακτικές λύσεις για τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων.

Διαβάστε επίσης: Γιατί ψεκάζουν οι θηλυκές γάτες;

Ερεθίσματα που μπορεί να παρακινήσουν μια γάτα να εκδηλώσει απρόκλητη επιθετικότητα

Εδώ είναι τα πιο κοινά κίνητρα που πυροδοτούν την απρόκλητη επιθετικότητα στις γάτες.

1. Ιατρικοί Ενεργοποιητές

Πόνος και δυσφορία

Η ξαφνική επιθετικότητα στις γάτες μπορεί να συνδεθεί με πόνο ή τραυματισμό, συχνά λόγω καταστάσεων όπως η οστεοαρθρίτιδα, η οδοντική νόσος ή οι λοιμώξεις, που οδηγούν σε απροσδόκητες προσβολές.

Declawing

Η απομάκρυνση των δακτύλων είναι σύνηθες στις ΗΠΑ και τον Καναδά για την πρόληψη υλικών ζημιών. Ωστόσο, μια μελέτη διαπίστωσε ότι συνδέεται με μεγαλύτερη πιθανότητα ανεπιθύμητων συμπεριφορών όπως το δάγκωμα, η υπερβολική περιποίηση, η επιθετικότητα και η ακατάλληλη αποβολή.

Ασθένειες

Ιατρικά ζητήματα όπως ο υπερθυρεοειδισμός, η υπεραισθησία των αιλουροειδών, η επιληψία και οι νευρολογικές διαταραχές όπως η γνωστική εξασθένηση μπορούν να επηρεάσουν τη συναισθηματική ευημερία μιας γάτας και να την κάνουν να δαγκώνει και να ιδρώνει ακανόνιστα.

2. Συμπεριφορικά ερεθίσματα και τύποι επιθετικότητας της γάτας

Οι βασικοί παράγοντες ενεργοποίησης της συμπεριφοράς και οι κατηγορίες της επιθετικότητας των αιλουροειδών περιλαμβάνουν διάφορους ψυχολογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν τις ατομικές συμπεριφορές και αλληλεπιδράσεις. Αυτό το άρθρο θα αναλύσει αυτούς τους παράγοντες παρακάτω.

1. Υπερβολική αυτοσυγκράτηση
2. Φόβος και άγχος
3. Αρπακτικό / επιθετικό παιχνίδι
4. Επιθετικότητα που προκαλείται από χάδια
5. Ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα
6. Εδαφικότητα
7. Μητρική εχθρότητα

3. Περιβαλλοντικοί Ενεργοποιητές

Αλλαγές στο Περιβάλλον

Μια ξαφνική αλλαγή στο περιβάλλον διαβίωσης μιας γάτας, όπως η μετεγκατάσταση, η αναδιάταξη επίπλων ή η τοποθέτηση σε κτηνιατρικό νοσοκομείο ή εγκατάσταση επιβίβασης, μπορεί να οδηγήσει σε άγχος και επιθετικότητα.

Περιορισμός

Οι γάτες ευδοκιμούν στην περιπέτεια και απεχθάνονται να βρίσκονται σε στενούς χώρους. Όταν είναι περιορισμένοι χωρίς εύκολη πρόσβαση στις ανάγκες τους -όπως φαγητό, νερό και κουτί απορριμμάτων- μπορεί να οδηγήσει σε ενόχληση και ακόμη και επιθετικότητα.

Επιπλέον, αμέτρητες γάτες περνούν χρόνο σε καταφύγια ή τροφές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Ο περιορισμός μπορεί να προκαλέσει υψηλά επίπεδα ψυχολογικής δυσφορίας και επιθετικότητας σε ενήλικες γάτες.

Περιορισμός για απόκρυψη σημείων

Οι γάτες χρειάζονται ασφαλείς χώρους για να υποχωρήσουν όταν αισθάνονται άγχος ή απειλή. Ανεπαρκείς κρυψώνες ή αποκλεισμένη πρόσβαση σε αυτές τις περιοχές μπορεί να αυξήσουν το άγχος και να οδηγήσουν σε κακόβουλη, επιθετική συμπεριφορά.

Διαβάστε επίσης: Απολαύστε τη ζεστασιά της αγάπης της γάτας

Λόγοι για απρόκλητη επιθετικότητα προς ανθρώπους, παιδιά και άλλα κατοικίδια

Όπως παρατηρήθηκε, η ξαφνική επιθετικότητα της γάτας προκαλείται συχνά από τον πόνο, με τη γάτα να γίνεται αμυντική λόγω του φόβου της αφής σε μια επώδυνη περιοχή ή την αναμονή της ενόχλησης από το χειρισμό.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους μια γάτα μπορεί να εκδηλώσει επιθετικότητα προς ανθρώπους και άλλα κατοικίδια χωρίς καμία προφανή πρόκληση. Ας δούμε τους κοινούς λόγους και τα προειδοποιητικά σημάδια ότι μια γάτα μπορεί να είναι έτοιμη να επιτεθεί.

Επιθετικότητα προς τους ανθρώπους

1. Επιθετικότητα που προκαλείται από τον πόνο

Όπως μάθαμε, η απότομη επιθετικότητα της γάτας συχνά συνδέεται με τον πόνο. Αυτή η αντίδραση μπορεί να συμβεί επειδή η γάτα φοβάται μην την αγγίξουν σε μια περιοχή που πονάει λόγω τραυματισμού ή αναμένει δυσφορία από το χειρισμό της. Αυτή η απάντηση λειτουργεί ως αυτοάμυνα, αντανακλώντας ένα φυσικό ένστικτο επιβίωσης.

Οι ιατρικές καταστάσεις μειώνουν επίσης την ανοχή μιας γάτας για σωματική επαφή, καθιστώντας την πιο πιθανό να εκδηλώσουν εχθρότητα λόγω αυξημένης ευαισθησίας. Προσέξτε για σημάδια όπως σκυμμένη στάση, πεπλατυσμένα αυτιά, αλλαγές στην όρεξη, άρνηση να πηδήξετε, σφύριγμα, κρύψιμο ή επιθετικότητα που δεν συνάδει με τη συνήθη συμπεριφορά της γάτας.

2. Υπερβολικός χειρισμός και περιορισμός

Οι αιλουροειδείς ευδοκιμούν με ελάχιστους χειρισμούς και τεχνικές συγκράτησης. Η υπερβολική συγκράτηση μπορεί να εκφοβίσει τη γάτα, προκαλώντας προσπάθειες διαφυγής και μπορεί να γίνει επιθετική αν δεν υπάρχει διέξοδος.

Το “scruffing” είναι μια ξεπερασμένη τεχνική που περιλαμβάνει σταθερή σύλληψη του δέρματος στο πίσω μέρος του λαιμού μιας γάτας. Ορισμένοι ιδιοκτήτες γατών, καταφύγια και κτηνίατροι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτήν την τεχνική, μιμούμενοι τον τρόπο με τον οποίο οι μητέρες γάτες μεταφέρουν τα γατάκια τους. Ωστόσο, το τρίψιμο των ενήλικων γατών μπορεί να οδηγήσει σε ακινησία, καθώς ο περιορισμός της κίνησης συχνά προκαλεί φόβο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτή η τεχνική μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα άγχους μιας γάτας και να εκδηλωθεί σε επίθεση.

3. Επιθετικότητα που προκαλείται από φόβο ή άγχος

Η επιθετικότητα που προκαλείται από τον φόβο στις γάτες εμφανίζεται όταν αισθάνονται απειλή για την ασφάλειά τους. Όταν αντιμετωπίζουν τρομακτικές καταστάσεις, τα αιλουροειδή προσπαθούν να ξεφύγουν ή να τα αποφύγουν. Εάν δεν μπορούν να τραπούν σε φυγή ή να καταστείλουν τη φοβισμένη απάντησή τους, μπορεί να καταφύγουν σε μοχθηρές αμυντικές επιθέσεις.

Παραδείγματα περιλαμβάνουν το να σε στριμώξουν στο σπίτι, να το τοποθετήσουν σε πορτ μπαγκάζ ή να τον μεταφέρουν στον κτηνίατρο. Μια γάτα που κακομεταχειρίστηκε κάποιος στο παρελθόν μπορεί να γίνει επιθετική όταν πλησιάσει αυτό το άτομο. Αυτό μπορεί να κάνει μια γάτα να δαγκώσει από άγχος και φόβο, ειδικά αν αισθάνεται παγιδευμένη. Τέτοιες απρόκλητες επιθέσεις μπορούν να ειδοποιήσουν τους ιδιοκτήτες και να αποθαρρύνουν τους τακτικούς κτηνιατρικούς ελέγχους υγείας.

Είναι απαραίτητο να γνωρίζετε τα προειδοποιητικά σημάδια, όπως η στάση του σώματος με υπόκλιση, το σφύριγμα, το γρύλισμα και το φτύσιμο, καθώς αυτές οι συμπεριφορές μπορούν να κλιμακωθούν σε ξύσιμο και δάγκωμα.

Οι γάτες μπορούν επίσης να αναπτύξουν επιθετικότητα που βασίζεται στον φόβο λόγω αρνητικών εμπειριών σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα, όπως καταφύγια ή συναντήσεις με συγκεκριμένους ανθρώπους ή καταστάσεις.

Διαβάστε επίσης: Πώς να μεγαλώσετε σωστά τα γατάκια

4. Ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα

Αυτή η βίαιη συμπεριφορά εμφανίζεται όταν μια γάτα δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε πόρους, να διατηρήσει τον έλεγχο πάνω τους ή να υπερασπιστεί τα υπάρχοντά της και την επικράτειά της. Η γάτα μπορεί να εκφράσει απογοήτευση προς τον ιδιοκτήτη της.

Οι συνήθεις αιτίες της ανακατευθυνόμενης επιθετικότητας στις γάτες περιλαμβάνουν το να βλέπουν μια άλλη γάτα έξω από ένα παράθυρο και να μην μπορούν να την διώξουν επειδή είναι περιορισμένες σε εσωτερικούς χώρους. Επιπλέον, εάν ένας ιδιοκτήτης πάρει μια γάτα κατά τη διάρκεια ενός καυγά με μια άλλη γάτα, μπορεί να οδηγήσει σε ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα. Επιπλέον, μια γάτα που ξαφνιάζεται από απροσδόκητους δυνατούς θορύβους, όπως ένας συναγερμός πυρκαγιάς, μπορεί να αναστατωθεί και να εκφράσει την απογοήτευσή του ακατάλληλα.

5. Επιθετικότητα που προκαλείται από χάδια

Οι άσκοπες επιθέσεις κατά τη διάρκεια του χάιδεμα είναι συχνές όταν μια γάτα αρχικά αναζητά κοινωνική αλληλεπίδραση αλλά απροσδόκητα αντιδρά με ξύσιμο ή δάγκωμα. Να είστε προσεκτικοί στα προειδοποιητικά σημάδια, όπως διεσταλμένες κόρες των ματιών, γύρισμα της ουράς, προσπάθειες μετακίνησης ή απομάκρυνσης κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας χαϊδεύματος ή ξαφνική περιποίηση ενώ χαϊδεύετε. Γενικά, οι γάτες προτιμούν τα απαλά, σύντομα κτυπήματα από τα χαϊδεύματα υψηλής έντασης ή με βαριά χέρια. Επιπλέον, εάν μια γάτα χαλαρώσει υπερβολικά, μπορεί να βιώσει μια σύγκρουση μεταξύ ευχαρίστησης και δυσφορίας, με αποτέλεσμα ξαφνικές, επιθετικές κινήσεις.

6. Κακώς κατευθυνόμενη αρπακτική επιθετικότητα

Η επιθετικότητα παιχνιδιού στις γάτες συχνά χαρακτηρίζεται από καταδίωξη, κυνηγητό και ορμή, που συνήθως ακολουθείται από γρήγορες επιθέσεις σε ανθρώπινα χέρια. Αυτός ο τύπος συμπεριφοράς αναπτύσσεται συνήθως όταν οι γάτες δεν μαθαίνουν την αναστολή του δαγκώματος ή εάν οι ιδιοκτήτες επιδίδονται σε ακατάλληλη χωματερή με γατάκια. Ως αποτέλεσμα, αυτά τα γατάκια μπορεί να υπερδιεγερθούν και να γρατσουνιστούν ή να δαγκώσουν ως ενήλικες. Επιπλέον, μερικές γάτες μπορεί να κάνουν ενέδρα στους ιδιοκτήτες τους ενώ αυτοί περνούν, σπαρταρώντας και σκαλώνοντας στα πόδια τους.

Επιπλέον, μια γάτα που δεν επιτρέπεται να κυνηγήσει ή να παίξει με κατάλληλα παιχνίδια μπορεί να κατευθύνει την αρπακτική συμπεριφορά προς κινούμενα αντικείμενα, όπως τα χέρια και τα άκρα του ιδιοκτήτη. Ο ενθουσιασμός και οι ενέργειες της γάτας μπορεί να ενταθούν εάν ο ιδιοκτήτης κινηθεί ξαφνικά ή φωνάξει, οδηγώντας σε αυξημένο αντανακλαστικό δαγκώματος που μπορεί να προκαλέσει ακούσια αλλά σοβαρά τραύματα από παρακέντηση.

Επιπλέον, η πλήξη, η έλλειψη ποικιλίας, η απουσία νέων εμπειριών και η υποδιέγερση ή η υπερβολική διέγερση μπορούν επίσης να συμβάλουν στην αρπακτική και επιθετική συμπεριφορά στις γάτες.

Επιθετικότητα προς τα σκυλιά

Η πιο κοινή αιτία επιθετικότητας είναι ο πόνος ή η ασθένεια, με τον φόβο να παίζει επίσης ρόλο, ιδιαίτερα εάν μια γάτα συναντά άγνωστα σκυλιά ή δεν έχει κοινωνικοποιηθεί μαζί τους ως γατάκι. cynoclub / Shutterstock.com

Διάφοροι στρεσογόνοι παράγοντες μπορούν να πυροδοτήσουν την εχθρότητα μιας γάτας προς έναν σκύλο. Η πιο κοινή αιτία είναι ο πόνος ή η ασθένεια. Ο φόβος είναι ένας άλλος λόγος, ειδικά εάν μια γάτα συναντά άγνωστα σκυλιά ή δεν έχει κοινωνικοποιηθεί μαζί τους κατά τη διάρκεια της γατούλας. Μια γάτα μπορεί να αντιδράσει επιθετικά όταν αισθάνεται ότι απειλείται ή στριμώχνεται από έναν σκύλο, ειδικά αν ο σκύλος είναι ευερέθιστος και θεωρείται απειλή.

Επιπλέον, η επιθετικότητα μιας γάτας προς έναν σκύλο μπορεί να προκύψει από απογοήτευση ή άγχος λόγω έλλειψης προσοχής από τον ιδιοκτήτη της ή από ανταγωνισμό για πόρους. Εάν μια γάτα αισθάνεται άβολα γύρω από έναν σκύλο λόγω άγχους ή άλλων παραγόντων, μπορεί να χρησιμοποιήσει δύναμη για να απομακρύνει τον κυνόδοντα από το περιβάλλον της. Επιπλέον, μια γάτα μπορεί να επιδείξει ανταγωνιστική συμπεριφορά αν πιστεύει ότι ένας σκύλος εισβάλλει στην επικράτειά της.

Επιθετικότητα προς τα παιδιά

Οι γάτες μπορεί να επιδείξουν βία στα παιδιά για διάφορους λόγους. Ένας βασικός λόγος είναι ο φόβος, ειδικά αν η γάτα δεν είχε κοινωνικοποίηση με τα παιδιά νωρίς. Τα παιδιά μπορεί να είναι δυνατά, να κινούνται γρήγορα και να συμπεριφέρονται απρόβλεπτα, κάτι που μπορεί να τρομάξει μια γάτα. Ένα αιλουροειδές χωρίς έκθεση σε νήπια μπορεί να μην ξέρει πώς να αλληλεπιδράσει μαζί τους και μπορεί να σφυρίζει ή να δαγκώνει για να θέσει όρια.

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται πιο κινητικά, αυτό μπορεί να αυξήσει το άγχος μιας γάτας. Η γάτα μπορεί να δει το παιδί ως πηγή άγχους, κυρίως εάν το παιδί κάνει ξαφνικά δυνατούς θορύβους ή προσπαθήσει να το αρπάξει, δημιουργώντας έναν αρνητικό συσχετισμό. Επιπλέον, η απρόβλεπτη συμπεριφορά των παιδιών, όπως το να μαζεύουν μια γάτα, μπορεί να κατακλύσει το ζώο, οδηγώντας σε επιθετικότητα ως αμυντική απάντηση.

Εάν ένα παιδί εισβάλει στον προσωπικό χώρο της γάτας, η γάτα μπορεί να αισθανθεί ότι απειλείται και να θεωρήσει το παιδί ως εισβολή στην περιοχή του πυρήνα της. Ορισμένες γάτες μπορεί επίσης να υπερδιεγερθούν από το πολύ χάιδεμα, με αποτέλεσμα να σφυρίζουν ως σήμα ότι χρειάζονται ένα διάλειμμα. Τέλος, μια γάτα με αρνητικές εμπειρίες με παιδιά μπορεί να αντιδράσει επιθετικά απέναντί ​​τους.

Επιθετικότητα προς άλλες γάτες

Μια γάτα αντιδρά επιθετικά σε έναν σύντροφο λόγω άγνωστων μυρωδιών και πιθανής υποκείμενης ασθένειας ή πόνου. Μελίνα Γκριν / Cats.com

Η αδικαιολόγητη επιθετικότητα προς άλλα αιλουροειδή μπορεί να προκύψει από διάφορους παράγοντες. Οι μη διαγνωσμένες ασθένειες ή ο χρόνιος πόνος, καθώς και το άγνωστο άρωμα κατά την επιστροφή στο σπίτι μετά από μια κτηνιατρική παραμονή, μπορεί να αναγκάσουν μια κατοικημένη γάτα να συμπεριφέρεται επιθετικά προς μια άλλη γάτα.

Οι γάτες που δεν έχουν κοινωνικοποιηθεί επαρκώς ή δεν έχουν βιώσει προηγούμενο τραύμα κατά τη διάρκεια των κρίσιμων περιόδων ανάπτυξής τους μπορεί να δυσκολεύονται με τις αλληλεπιδράσεις με άλλες γάτες, οδηγώντας σε παρεξηγήσεις και επιθέσεις.

Μια γάτα μπορεί να εκδηλώσει ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα προς μια άλλη γάτα όταν ένας ιδιοκτήτης επιστρέφει στο σπίτι φορώντας παπούτσια και ρούχα που μυρίζουν σαν διαφορετική γάτα. Ένα άλλο παράδειγμα συμβαίνει όταν ένα αγχωτικό γεγονός συμβαίνει κατά σύμπτωση ενώ οι γάτες είναι παρούσες, προκαλώντας αμυντική ή προσβλητική συμπεριφορά σε μία από τις γάτες. Εάν η πηγή του άγχους δεν είναι προσβάσιμη, αυτή η επιθετικότητα μπορεί να ανακατευθυνθεί προς τις άλλες κατοικημένες γάτες.

Η μετακόμιση σε ένα νέο σπίτι, οι σημαντικές ανακαινίσεις ή η εισαγωγή μιας νέας γάτας μπορεί να προκαλέσει άγχος και κακόβουλο εκφοβισμό. Αν και λιγότερο συχνές, οι βασίλισσες μπορεί να εκδηλώσουν μητρική επιθετικότητα για να προστατεύσουν τα γατάκια τους, ιδιαίτερα κατά τη μεταγεννητική περίοδο. Μπορεί να γίνουν πιο εδαφικά και αμυντικά γύρω από τους απογόνους τους, δείχνοντας αγριότητα προς άλλα κατοικίδια ή άγνωστα άτομα.

Πώς να αντιμετωπίσετε την απρόκλητη επιθετικότητα προς τους ανθρώπους, τα παιδιά και άλλα κατοικίδια

Εξετάστε το ενδεχόμενο να πάρετε τη γάτα σας για βόλτες ή να αυξήσετε τον χρόνο της σε εξωτερικό χώρο χρησιμοποιώντας λουρί και λουρί σε ασφαλές περιβάλλον. Μελίνα Γκριν / Cats.com

Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση απρόκλητων επιθέσεων είναι να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο για να αποκλείσετε τυχόν υποκείμενα ιατρικά προβλήματα και να προσδιορίσετε το είδος της επιθετικότητας που εμφανίζει η γάτα σας.

Το επόμενο βήμα είναι να προσδιορίσετε τις πηγές της ταραχής της γάτας σας και είτε να ελαχιστοποιήσετε είτε να εξαλείψετε αυτούς τους ερεθισμούς.

Αντιμετώπιση της επιθετικότητας προς τους ανθρώπους

• Εξοικειωθείτε με τα προειδοποιητικά σημάδια της γλώσσας του σώματος της γάτας που μπορεί να σας προειδοποιήσουν για ένα επικείμενο δάγκωμα ή ενέδρα.
• Για θέματα που σχετίζονται με τον πόνο, οι επιλογές διαχείρισης της δυσφορίας θα πρέπει να περιλαμβάνουν έλεγχο του πόνου, εναλλακτικές θεραπείες και αποφυγή αγγίγματος των επώδυνων τμημάτων του σώματος μιας γάτας.
• Εάν η επιθετικότητα μιας γάτας πηγάζει από τον φόβο της επιθετικότητας, είναι καλύτερο να αποφύγετε την άμεση οπτική επαφή και να συμπεριφέρεστε σαν να είναι αόρατη. Αυτή η τεχνική μπορεί να βοηθήσει τη γάτα να αισθάνεται πιο ασφαλής, επιτρέποντάς της να κινείται ελεύθερα στο σπίτι.
• Εάν η επίθεση της γάτας οφείλεται σε υπερβολικό χάιδεμα, αποφύγετε τις μακροχρόνιες συνεδρίες χαϊδεύματος σε ευαίσθητες περιοχές όπως η κοιλιά, το στήθος ή η πλάτη.
• Όταν η γάτα σας αντιδρά επιθετικά στο άρωμα μιας άλλης γάτας στα χέρια ή στα ρούχα σας, αλλάξτε τα ρούχα σας και πλύνετε τα χέρια σας προτού χειριστείτε τη γάτα σας.
• Μην προσπαθήσετε να παρηγορήσετε τη γάτα σας όταν φοβάται σωματικά. αυτό μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς και να επιτείνει τον πανικό του.
• Αντιμετωπίστε εποικοδομητικά τη συμπεριφορά αναζήτησης προσοχής.
• Παρέχετε δομημένες αλληλεπιδράσεις με νέους ανθρώπους.
• Ανακατευθύνετε τη ληστρική συμπεριφορά προς τα παιχνίδια αντί για τα άκρα. Κρατήστε μερικά παιχνίδια στην τσέπη σας και πετάξτε ένα από το σώμα σας πριν η γάτα επιχειρήσει να σας τσιμπήσει.
• Χρησιμοποιήστε θετική ενίσχυση επιβραβεύοντας την ήρεμη συμπεριφορά με λιχουδιές και επαίνους. Αποφύγετε την τιμωρία, καθώς μπορεί να αυξήσει τον φόβο και την επιθετικότητα.
• Ενισχύστε το περιβάλλον της γάτας σας με διαδραστικά παιχνίδια, ταΐστρες παζλ και εκπαιδευτικές συνεδρίες για να διατηρήσετε το μυαλό της αιχμηρό και να αποτρέψετε την απογοήτευση από την πλήξη και τη μονοτονία.
• Εισαγάγετε ή αυξήστε τον χρόνο σε εξωτερικό χώρο σε ένα ασφαλές περιβάλλον ή επενδύστε σε ένα Catio.
• Εάν περιμένετε επισκέπτες και έχετε μια γάτα που εκδηλώνει εδαφική επιθετικότητα, είναι καλύτερο να απομονώσετε τη γάτα κατά την επίσκεψή της.
• Τα προϊόντα φερομόνης, τα ηρεμιστικά κολάρα ή το έλαιο CBD μπορούν να μειώσουν το άγχος και την επιθετικότητα.
• Συνεργαστείτε με έναν πιστοποιημένο κτηνίατρο ή ειδικό στη συμπεριφορά των ζώων για να αντιμετωπίσετε ζητήματα συμπεριφοράς και εξετάστε το ενδεχόμενο εισαγωγής συμπληρωμάτων ή φαρμάκων.

Αντιμετώπιση επιθετικότητας προς τα σκυλιά

• Κρατήστε τη γάτα σε μια ασφαλή περιοχή, όπως ένα άλλο δωμάτιο, για να εξασφαλίσετε ασφάλεια.
• Επαναφέρετε τον σκύλο στη γάτα σας σταδιακά, ξεκινώντας με ελεγχόμενες αλληλεπιδράσεις. Σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε ένα λουρί και ένα λουρί για τη γάτα και τον σκύλο κατά τη διάρκεια αυτών των συνεδριών. Επιβραβεύστε τις χαλαρές συμπεριφορές στη γάτα σας κατά τη διάρκεια των επανασυστήσεων και όταν βρίσκεστε στον ίδιο χώρο.
• Επιβλέπετε τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους, ακόμη και στην ίδια περιοχή, για να αποτρέψετε την κλιμάκωση της επιθετικότητας των αιλουροειδών. Ομοίως, παρακολουθήστε τη στάση του σώματος της γάτας σας και επέμβετε εάν εμφανίζουν πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια εχθρότητας προς το σκύλο σας.
• Βεβαιωθείτε ότι η γάτα έχει πρόσβαση σε υπερυψωμένες περιοχές και κρυψώνες όπου μπορεί να υποχωρήσει και να αισθάνεται ασφαλής για να ελαχιστοποιήσει την υψηλή διέγερση.
• Παρέχετε ξεχωριστούς χώρους ανάπαυσης και σίτισης για να αποφύγετε εδαφικές διαφωνίες και να ελαχιστοποιήσετε την επιθετικότητα των τροφίμων (υψηλές περιοχές τροφής για τη γάτα).
• Εξασφαλίστε επαρκή τροφή, μπολ νερού, κλινοσκεπάσματα και παιχνίδια για να ελαχιστοποιήσετε τον ανταγωνισμό των πόρων.
• Μην πιέζετε τη γάτα σας να αλληλεπιδράσει με ένα νέο κατοικίδιο. Ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε τεχνικές απευαισθητοποίησης και τροποποίησης συμπεριφοράς για να μειώσετε το άγχος της γάτας σας.
• Εάν η επιθετικότητα είναι πολύ σοβαρή, ίσως χρειαστεί να κρατάτε τη γάτα και τον σκύλο χωριστά ανά πάσα στιγμή.

Αντιμετώπιση επιθετικότητας προς τα παιδιά

• Διδάξτε στα παιδιά πώς να χειρίζονται τις γάτες απαλά και με σεβασμό και επιβλέπετε όλες τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ γατών και μικρών παιδιών μέχρι η γάτα να είναι ήρεμη παρουσία τους.
• Εγκαταστήστε μια πύλη μωρού για να διαχωρίσετε τη γάτα σας από το παιδί σας. Αυτό περιστασιακά θα παρέχει στη γάτα σας μια περιοχή χρονοάουτ και μια ζώνη χαλάρωσης.
• Βεβαιωθείτε ότι η γάτα σας έχει άφθονες διαδρομές διαφυγής, κρυψώνες και κάθετο χώρο.
• Πάντα επιβραβεύετε τη γάτα σας για χαλαρή συμπεριφορά με λιχουδιές και επαίνους. Εάν η γάτα σας εμφανίζει προειδοποιητικά σημάδια επιθετικότητας, ανακατευθύνετε την σε ένα παιχνίδι πριν από μια επίθεση.
• Εάν η γάτα φοβάται το παιδί, απευαισθητοποιήστε το σταδιακά στην παρουσία του με σύντομες, εποπτευόμενες αλληλεπιδράσεις, αυξάνοντας τη διάρκεια και την ένταση.

Αντιμετώπιση επιθετικότητας προς άλλες γάτες

• Διαχωρίστε τις τσακωμένες γάτες σε όλο το σπίτι και σταδιακά ξανασυστήστε τις μεταξύ τους ανταλλάσσοντας αρώματα και κάνοντας σύντομες, εποπτευόμενες συναντήσεις. Χρησιμοποιήστε τον διαχύτη Feliway Friends για να δημιουργήσετε ένα ήρεμο περιβάλλον για τις επανεισαγωγές.
• Φροντίστε τις ιατρικές, σωματικές και συναισθηματικές ανάγκες κάθε γάτας ενώ συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για να διαχειριστείτε το άγχος και το στρες της.
• Παρέχετε επαρκείς, πολλαπλούς πόρους (κουτιά απορριμμάτων, μπολ φαγητού, μπολ νερού, υπερυψωμένες κρυψώνες και χώρους ύπνου και παιχνίδια) για να αποτρέψετε τον ανταγωνισμό, να μειώσετε τον εκνευρισμό και τα αρνητικά συναισθήματα και να αυξήσετε την αυτοπεποίθηση της γάτας.
• Μετακινήστε τα υποστρώματα που γρατσουνίζουν κοντά σε εισόδους, κρεβάτια και σταθμούς τροφοδοσίας για να δημιουργήσετε κατάλληλες επιφάνειες για σήμανση σε περιοχές δυνητικού ανταγωνισμού.
• Βεβαιωθείτε ότι όλες οι γάτες σε νοικοκυριά με πολλές γάτες είναι στειρωμένες για να ελαχιστοποιήσετε τις μάχες.
• Εάν προκύψουν τυχαίοι καβγάδες, δεσμεύστε και λουρίτε εκπαιδεύστε αυτές τις γάτες πριν από την επανεισαγωγή.
• Για επιθετικότητα μη αναγνώρισης μετά από επισκέψεις κτηνιάτρου ή παραμονή σε τροφή, χωρίστε τις γάτες σε διαφορετικά δωμάτια και επαναφέρετε τις από την αρχή.
• Για να αποτρέψετε την ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα, προσπαθήστε να εντοπίσετε την πηγή του άγχους και να την αφαιρέσετε αν είναι δυνατόν. Εάν η σκανδάλη είναι μια άλλη γάτα, κατεβάστε μια κουρτίνα ή τοποθετήστε μια αδιαφανή μεμβράνη στο παράθυρο.
• Για να διαλύσετε έναν καυγά, ρίξτε πετσέτες και στις δύο γάτες για να τις χωρίσετε με ελάχιστη πιθανότητα τραυματισμού.
• Για να μειώσετε την επιθετικότητα και το άγχος της μητέρας για τη βασίλισσα και τα γατάκια της, παρέχετε μια ήσυχη τοποθεσία φωλιάς και περιορίστε τη διαταραχή της μυρωδιάς.
• Ξεκινήστε με κλικ και στοχεύστε την εκπαίδευση για να διδάξετε στις γάτες νέες συμπεριφορές, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της έντασης μεταξύ εδαφικών και ανταγωνιστικών αιλουροειδών.
• Εάν οι γάτες έχουν πρόσβαση σε εξωτερικούς χώρους, παρέχετε δύο ξεχωριστά σημεία εισόδου και εξόδου από τα πτερύγια ή τα παράθυρα της γάτας για να αποφύγετε τον κίνδυνο μπλοκαρίσματος από επιθετικά άτομα.
• Όταν εισάγετε μια νέα γάτα, πολλές γάτες εσωτερικού χώρου τσακώνονται. Επομένως, η παροχή ελεγχόμενης πρόσβασης σε εξωτερικούς χώρους μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της επιθετικότητας και στην πρόληψη μελλοντικών συγκρούσεων.

Είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο συμπεριφοριστή ή έναν πιστοποιημένο επαγγελματία αιλουροειδών που μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό της βασικής αιτίας της απρόκλητης επιθετικότητας και στην ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού σχεδίου διαχείρισης. Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων πρέπει να είναι υπομονετικοί και συνεπείς στην τήρηση του σχεδίου διαχείρισης για να αποτρέψουν μελλοντικές επιθέσεις και να εξασφαλίσουν ένα αρμονικό και ειρηνικό νοικοκυριό.

Το Cats.com χρησιμοποιεί υψηλής ποιότητας, αξιόπιστες πηγές, συμπεριλαμβανομένων μελετών με κριτές από ομοτίμους, για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς στα άρθρα μας. Αυτό το περιεχόμενο ελέγχεται τακτικά και ενημερώνεται για ακρίβεια. Επισκεφτείτε τη σελίδα μας Σχετικά με εμάς για να μάθετε για τα πρότυπά μας και να γνωρίσετε την επιτροπή κτηνιατρικών αναθεωρήσεων.

1. 1. Halls, V. (2020). «Δεν είμαι κακός, κάνω απλώς κακά πράγματα!»: Επαναπλαισιώνουμε τις σκέψεις μας για τις επιθετικές γάτες. Διεθνές Συνέδριο ISFM (σελ. 1-6). ISFM. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2025

1. 1. Moody CM, Mason GJ, Dewey CE, Niel L. Πιάστε: οι γάτες ανταποκρίνονται αρνητικά στο τρίψιμο και τα κλιπ. Vet Rec. 2020 Μαρ 28, 186(12):385. doi: 10.1136/vr.105261. Epub 2019 5 Οκτωβρίου. PMID: 31586939.

1. 1. Heath, IR (2016). Συμπεριφορική υγεία και ευημερία αιλουροειδών. St Louis, MO: Elsevier. Σελ. 16, 75-78, 192-193, 244, 293-294, 327, 346-375, 376-382 Ανακτήθηκε στις 05 Μαρτίου 2025

1. 1. JOUR, O’Hanley, Kristina, Pearl, David, Niel, Lee. 2021/02/01. SP 105251. Παράγοντες κινδύνου για επιθετικότητα σε ενήλικες γάτες που ανατράφηκαν μέσω προγράμματος καταφυγίου ως γατάκια. VL 236 doi 10.1016/j.applanim.2021.105251. Εφαρμοσμένη Επιστήμη της Συμπεριφοράς των Ζώων

1. 1. Helen Tuzio, TE (2004). ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΓΙΤΑΣ. (AA Practitioners, Compiler) ΗΠΑ: AAFP. Ανακτήθηκε στις 06 Μαρτίου 2025

1. 1. Moesta, A., & Crowell-Davis, S. (2011). Intercat επιθετικότητα – γενικές εκτιμήσεις, πρόληψη και θεραπεία. (D. o. Behavior Service, Compiler) Georgia, United States: University of Georgia. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2025

1. 1. Martell-Moran NK, Solano M, Townsend HG. Πόνος και δυσμενής συμπεριφορά σε γάτες με δαχτυλίδια. Journal of Feline Medicine and Surgery. 2017; 20 (4): 280-288. doi: 10.1177/1098612X17705044

1. 1. Ramos, D. (2019). Επιθετικότητα σε νοικοκυριά με πολλές γάτες. Journal of Feline Medicine and Surgery, 21, 221-233. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2025