Γάτα Tuxedo: Οι γάτες σμόκιν

Τι σημαίνει ο όρος «γάτα σμόκιν»;

Αρχικά, το «tuxedo» ήταν ένα τοπωνύμιο – πιο συγκεκριμένα, το όνομα μιας εξοχικής κατοικίας για τους κυρίους της Νέας Υόρκης που εισήγαγαν ένα νέο (τότε σκανδαλωδώς casual) στυλ μόδας εκεί τη δεκαετία του 1880. Το “tuxedo” έγινε στη συνέχεια συνώνυμο στην αμερικανική γλώσσα με ένα κομψό μαύρο σακάκι που παραδοσιακά φοριέται με λευκό πουκάμισο και μαύρο παντελόνι. Οι Βρετανοί αναφέρουν το ίδιο ένδυμα ως «τζάκετ καπνίσματος». Το «tuxedo» είναι μια λέξη από τον κόσμο της εκλεκτής ανδρικής μόδας, η οποία είναι λιγότερο διαδεδομένη σε αυτή τη χώρα από τον όρο «smoking».

Στο πλαίσιο των γατών, ο όρος «σμόκιν» μόλις πρόσφατα εμφανίστηκε στις γερμανόφωνες χώρες – η σκηνή των γατόφιλων γίνεται επίσης ολοένα και πιο διεθνής. Σήμερα, ωστόσο, η παλιά έκφραση «γάτα Felix» σχεδόν δεν χρησιμοποιείται για μαύρες γάτες με σαλιάρες και «μπότες»: οι σύγχρονοι ιδιοκτήτες γατών τη συνδέουν τώρα περισσότερο με τη μασκότ ενός γνωστού κατασκευαστή τροφίμων – που με τη σειρά του αντιπροσωπεύει μια γάτα σμόκιν.

Σε αντίθεση με άλλα χρώματα όπως η «τυχερή γάτα», τα σμόκιν δεν είναι ιδιαίτερα σπάνια – αλλά λόγω της «κομψής» εμφάνισής τους έχουν εντυπωσιακή εμφάνιση. Η ακραία ασπρόμαυρη αντίθεση της γούνας τους τραβάει τα βλέμματα και εμπνέει πολλούς φίλους των βελούδινων ποδιών – και όχι μόνο από χθες. Διάσημες προσωπικότητες όπως ο Sir Isaac Newton, ο William Shakespeare και ο Ludwig van Beethoven λέγεται ότι ήταν θαυμαστές των γατών σμόκιν.

Τα χρώματα της γάτας σμόκιν

Δεν είναι κάθε ασπρόμαυρη γάτα αυτόματα γάτα σμόκιν. Υπάρχουν επίσης και άλλα σημάδια τριχώματος ανάμεσα στα δίχρωμα γατάκια, για παράδειγμα, pintos. Οι θέσεις των ασπρόμαυρων μερών στο σώμα και η στάθμισή τους είναι καθοριστικές.

Η γούνα των γατών σμόκιν είναι βασικά μαύρη ως επί το πλείστον και όλη. Συνδυάζεται με λευκά σημάδια στο λαιμό, το στήθος, την κοιλιά, (ιδανικά όλα) τα πόδια και εν μέρει στο πηγούνι. Ορισμένα δείγματα έχουν επίσης λευκές μύτες και γέφυρες της μύτης. Τα σμόκιν, που έχουν μια μαύρη κηλίδα μέσα στη σαλιάρα, είναι η κορωνίδα του κυρίου με σμόκιν: Τέτοια σπάνια ζώα με παπιγιόν ονομάζονται «μαύρες γραβάτες».

Οι λευκές περιοχές στο υπόλοιπο σώμα – όπως η ουρά, τα αυτιά ή η πλάτη – εξ ορισμού δεν επιτρέπονται σε μια «πραγματική» γάτα σμόκιν. Ο εμπειρικός κανόνας: αν κοιτάξετε τη γάτα από ψηλά, δεν πρέπει να δείτε λευκές τρίχες. Ωστόσο, η αναλογία λευκής γούνας σε μια γάτα σμόκιν μπορεί στην πραγματικότητα να είναι πολύ μικρή. Ο λευκός χρωματισμός δεν χρειάζεται να είναι ίδιος σε όλα τα προαναφερθέντα μέρη του σώματος.

Το τυπικό μοτίβο σμόκιν μπορεί γενικά να εμφανιστεί και σε γάτες άλλων βασικών χρωμάτων, αλλά μόνο οι γάτες που είναι κατά τα άλλα κατάμαυρα γίνονται πραγματικοί «φορείς σμόκιν». Ακόμη και το “αραιωμένο” μαύρο με τη μορφή μπλε δεν μετράει.

Τα μάτια των γατών σμόκιν είναι συνήθως κίτρινα ή πράσινα, αλλά μεμονωμένα δείγματα είναι γνωστό ότι έχουν μπλε μάτια. Ανήκουν στη συνέχεια στη (σπάνια) αμερικανική ράτσα γάτας “Ojos Azures”, της οποίας το εξέχον χαρακτηριστικό είναι τα εντυπωσιακά μπλε μάτια.

Πώς προκύπτει το μοτίβο γούνας με σμόκιν;

Οι γενετικοί μηχανισμοί πίσω από την κληρονομικότητα των χρωμάτων στις γάτες είναι ένα πολύ συναρπαστικό αλλά και πολύπλοκο θέμα, το οποίο μπορεί να παρουσιαστεί μόνο με συντομία και απλοποίηση εδώ.

Το χρώμα μιας γάτας κωδικοποιείται σε μια συγκεκριμένη αλληλουχία του γονιδιώματος στο χρωμόσωμα Χ, οι γενετικές πληροφορίες για το “μαύρο” κληρονομούνται κατά κύριο λόγο. Αυτό το χρώμα του τριχώματος εμφανίζεται αργότερα μέσω του σχηματισμού της χρωστικής ουσίας «ευμελανίνη». Εάν το γονιδίωμα του sire και του dam ενωθούν και επικρατήσει η χρωματική πληροφορία για το μαύρο, ο απόγονος γεννιέται πάντα μονόχρωμος μαύρος στην αρχή. Η πρώτη αρχική προϋπόθεση για το «γούνινο σμόκιν» πληρούται έτσι.

Το λευκό, από την άλλη, δεν αντιπροσωπεύει ένα χρώμα γενετικά, αλλά μάλλον την απουσία του. Τα λευκά μπαλώματα στο σώμα μιας γάτας σμόκιν προκαλούνται από κάποιο είδος ελαττώματος ή μάλλον από έλλειψη κυττάρων που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή της χρωστικής του χρώματος. Αυτά τα κύτταρα εξαπλώνονται σε όλο το σώμα του γατάκι κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη, ξεκινώντας από τη ραχοκοκαλιά. Εάν υπάρχουν πολύ λίγα από αυτά τα κύτταρα ή εάν «μεταναστεύουν» πολύ αργά, δεν μπορούν πλέον να φτάσουν τα μέρη του σώματος που είναι στραμμένα μακριά από την πλάτη, όπως το στομάχι και τα πόδια. Μπορείτε να το σκεφτείτε ως παγωμένο κέικ που ήταν λίγο πολύ μικρό. Το “μοτίβο ροής” που προκύπτει είναι ατομικό: δεν υπάρχουν δύο σμόκιν με εντελώς ίδιο μοτίβο.

Στην περίπτωση των γατών σμόκιν, για να το λέμε ωμά, το χρώμα ήταν ακριβώς αρκετό για να ενεργοποιηθούν τα «σημάνσεις κοστουμιών». Εάν λείπουν περισσότερες χρωστικές, η αναλογία του λευκού γίνεται μεγαλύτερη και πιο ακανόνιστη: Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα σημάδια του φαλακρού.

Σε αντίθεση με τις γάτες calico ή τις κόκκινες γάτες τίγρης, το φύλο του ζώου στο σμόκιν δεν σχετίζεται με τον χρωματισμό.