Γιατί με δαγκώνει η γάτα μου; Και πώς να το σταματήσετε

Η «επιθετικότητα» είναι σοβαρή και μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό ανθρώπων και άλλων κατοικίδιων, επιπλέον η ζωονόσος μπορεί να μεταδοθεί από γάτες σε ανθρώπους μέσω επιθετικών ενεργειών.

Η κατανόηση της φυσιολογικής κοινωνικής συμπεριφοράς, της επικοινωνίας, των εκφράσεων του προσώπου και των συναισθημάτων της γάτας μπορεί να αποτρέψει την εχθρική συμπεριφορά προς τους φροντιστές.

Ας εξερευνήσουμε γιατί οι γάτες δαγκώνουν τους ανθρώπους και πώς να καταλάβετε εάν η γάτα σας σας κάνει «μπουκιές αγάπης» ή τσιμπήματα λόγω απογοήτευσης ή δυσφορίας.

Aκολουθήστε μας στο facebook

DISCLAIMER: ας τονίσουμε για ακόμη μια φορά ότι η καθοδήγηση του κτηνιάτρου παραμένει αναντικατάστατη. Όσα γράφονται παρακάτω είναι ενδεικτικά.

Διαβάστε επίσης:Το γατάκι σας δαγκώνει και πώς να σταματήσετε

Ξέρουν οι γάτες πότε οι άνθρωποι τους είναι άρρωστοι;

Κατανόηση της «Επιθετικότητας»

Οι επιθετικές αντιδράσεις σχετίζονται με την έμφυτη συμπεριφορά των γατών και ένα φυσιολογικό μέρος της θήρευσης, του παιχνιδιού και της κοινωνικής σύγκρουσης που είναι όλα απαραίτητα για την επιβίωση ενός εδαφικού, ανεξάρτητου, μοναχικού κυνηγού.

⭐️Κάντε κλικ στη σύνδεση https://temu.to για να λάβετε ένα πακέτο κουπονιών 💰100€ ώστε να πάρετε προϊόντα για το αγαπημένο σας κατοικίδιο 

Η επιθετικότητα δεν είναι χαρακτηριστικό ιδιοσυγκρασίας ή διάγνωση, είναι συνέπεια συναισθηματικής κατάστασης.  

Ενώ οι άνθρωποι χρησιμοποιούν συναισθήματα για να περιγράψουν πώς αισθάνονται, τα συναισθήματα των γατών απεικονίζονται ως κίνητρα-συναισθηματικά συστήματα, υπεύθυνα για την ενστικτώδη διέγερση αντί για τα συναισθήματα του συναισθήματος (Heath, 2018).

Εάν μια κατοικίδιο γάτα αρχίσει να εκδηλώνει επιθετικότητα προς τους ανθρώπους, τότε αυτό αντιπροσωπεύει μια «προβληματική συμπεριφορά» που χρειάζεται διακριτική αξιολόγηση.

Η επιθετικότητα στις γάτες συνήθως σχετίζεται με:

• Γενετική και προηγούμενες εμπειρίες. Οι γενετικές διαφορές στην ιδιοσυγκρασία θα επηρεάσουν το πόσο αγχώνεται μια γάτα σε ορισμένες καταστάσεις, πώς αντιδρά σε έναν στρεσογόνο παράγοντα και το χρονικό διάστημα που διαρκεί ένα αρνητικό συναίσθημα μετά την εξαφάνιση της σκανδάλης. Εκτός από τη γενετική, οι προηγούμενες εμπειρίες παίζουν ρόλο στην ευελιξία του ατόμου να υιοθετήσει την αλλαγή.
• Έλλειψη κοινωνικοποίησης. Τα γατάκια που μεγαλώνουν στο χέρι και οι ενήλικες γάτες που δεν έχουν συναναστραφεί με προηγούμενες γάτες ή δεν τα χειρίζονται άνθρωποι μεταξύ 2-14 εβδομάδων τείνουν να είναι πιο νευρικά, φοβισμένα, επιθετικά με μειωμένη ικανότητα να χειρίζονται περιβαλλοντικές αλλαγές.
• Φόβος.  Οι γάτες μπορεί να αντιδράσουν τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά από φόβο όταν αισθάνονται ευάλωτες, αντιλαμβάνονται μια απειλή και επικείμενο κίνδυνο. Η γάτα μπορεί να αντιδράσει με επιθετικό τρόπο τρυπώντας εάν η διαφυγή είναι αναπόφευκτη.
• Κοινωνική σύγκρουση.  Οι κατοικίδιες γάτες δεν έχουν τον έλεγχο με ποιον ζουν ή με ποιες γάτες ή άλλα κατοικίδια μοιράζονται το σπίτι τους, είναι προφανές ότι ορισμένες γάτες αντιμετωπίζουν καλύτερα τον περιορισμό και την κοινωνική ζωή από άλλες.

Λόγοι για τους οποίους οι γάτες δαγκώνουν ανθρώπους

Οι γάτες μπορεί να δαγκώνουν ανθρώπους για διάφορους λόγους, όπως ακατάλληλες συνήθειες παιχνιδιού στην παιδική ηλικία, υπερδιέγερση, στοργή και πολλά άλλα. Η εχθρότητα προς τους ανθρώπους είναι ένα κοινό πρόβλημα συμπεριφοράς της γάτας. Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε:

1. Ακατάλληλο παιχνίδι με γατάκια

Τα γατάκια που συμμετάσχουν σε σκληρούς καβγάδες κατά τη διάρκεια της γατούλας συνήθως ενοχλούνται από τη μαμά αν γίνει ένα άγγιγμα μοχθηρό, διδάσκοντας την αναστολή του δαγκώματος.

Το κοινωνικό παιχνίδι περιλαμβάνει πάλη, ορμή, τρύπημα και επεισόδια αγώνων. Κατά λάθος, όταν οι άνθρωποι επιχειρούν παιχνίδια παρόμοιου τύπου χρησιμοποιώντας τα χέρια τους, ενισχύουν τη διεγερτική συμπεριφορά του ενθαρρύνοντας τα γατάκια να μεγαλώσουν σε ενήλικα αιλουροειδών που πηδούν στα χέρια και τα πόδια μόλις θέλουν παιχνίδι ή προσοχή.

2. Χαϊδεύοντας «Επιθετικότητα»

Η δυσαρέσκεια που προκαλείται από τα χάδια συμβαίνει όταν μια γάτα ζητά την προσοχή χαϊδεύοντας σε μέρος του σώματός της που την κάνει να νιώθει ευάλωτη (κοιλιά, στήθος ή πλάτη) και μετά σταματά απότομα την αλληλεπίδραση με νύχια ή τσούξιμο. Συνήθως, η γάτα γίνεται υπερβολικά διεγερμένη ή ταραγμένη που χρειάζεται να σταματήσει την αλληλεπίδραση.

Διαβάστε επίσης: Πώς να χαϊδέψετε μια γάτα – Τα 3 βασικά πράγματα που πρέπει και δεν πρέπει

Η πολεμική που προκαλείται από τα κατοικίδια είναι ενοχλητική και ενοχλητική για τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων. Συνήθως σχετίζεται με γάτες που γίνονται λιγότερο ανεκτικές στο χάιδεμα καθώς ωριμάζουν κοινωνικά. Μπορείτε να αποφύγετε την επίθεση με σύντομες συνεδρίες χαϊδεύματος ή δίνοντας την προσοχή στη γάτα σας με άλλους τρόπους.

3. Ανακατευθυνόμενη απογοήτευση

Εάν μια γάτα διεγείρεται εξαιρετικά από ένα μογκί ή μια εκδήλωση, μπορεί να ανακατευθύνει την εχθρότητά της προς ένα άλλο κατοικίδιο ή έναν ανυποψίαστο κοντινό ιδιοκτήτη.

Το στρεσογόνο ερέθισμα ή η παρουσία του ιδιοκτήτη θα ενεργοποιήσει την αντίδραση έντασης που οδηγεί σε επίθεση. Ποτέ μην προσπαθήσετε να χειριστείτε τη γάτα σας κατά τη διάρκεια αυτής της διεγερμένης κατάστασης, καθώς μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό.

4. Ιατρικές και επώδυνες καταστάσεις

Ώρα εξομολόγησης – η θηλυκή γάτα μου έχει επιθετικότητα που σχετίζεται με τον πόνο. Μου πήρε πολύ χρόνο για να το λύσω μετά από πολλαπλές λαβές και επισκέψεις στον κτηνίατρο. Μια γάτα που είναι άρρωστη ή πονάει μπορεί να επιτεθεί στον ιδιοκτήτη της (άθελά της) εάν την πλησιάσουν ή την αγγίξουν σε ένα εξαιρετικά ευάλωτο σημείο.

Στην περίπτωσή μου, το ήπιο άγγιγμα στους αρθριτικούς γοφούς της ή το βούρτσισμα της κάτω σπονδυλικής στήλης την έκανε να αντιδράσει με ανταγωνισμό.

Τόσο ο οξύς όσο και ο χρόνιος πόνος μπορεί να προκαλέσουν ευαισθησία στην αφή και δάγκωμα. Επώδυνες καταστάσεις όπως οδοντικές διαταραχές, εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων (DJD), μηνιγγίωμα, νόσος του μεσοσπονδύλιου δίσκου (IVDD), FIC, πληγή ή τραυματισμός συχνά προκαλούν αρνητική συναισθηματική κατάσταση άγχους ή/και απογοήτευσης και θα πρέπει να ωθήσουν τους ιδιοκτήτες να αναζητήσουν άμεση κτηνιατρική βοήθεια.

Τι να κάνετε αν σας δαγκώσει η γάτα σας;

Η ασφάλεια και η πρόληψη περαιτέρω τραυματισμών είναι πρωταρχικής σημασίας. Σταματήστε να αλληλεπιδράτε με τη γάτα σας και φύγετε αμέσως.

Μην φωνάζετε, αγγίζετε ή τιμωρείτε τη γάτα σας, ειδικά αν είναι σε κατάσταση έντονης διέγερσης (επιθετική φωνή/γλώσσα του σώματος, συμπεριφορά αχαρακτήριστη).

Εάν είναι δυνατόν, διαχωρίστε τη γάτα από τους ανθρώπους, τα παιδιά και άλλα κατοικίδια ζώα σε διαφορετικό δωμάτιο με τα φώτα να θεωρούνται σβηστά. Μόλις η γάτα είναι ασφαλής, περιποιηθείτε όλες τις πληγές και αναζητήστε αμέσως ιατρική συμβουλή.

Συνήθως, οι γάτες ηρεμούν μέσα σε λίγες ώρες. Σταματήστε να ξεκινάτε οποιαδήποτε επαφή, αφήστε τη γάτα σας να αποφασίσει πότε θα αλληλεπιδράσει και για πόσο χρόνο. Αυτό μπορεί να σας κάνει να φαίνεστε λιγότερο εκφοβιστικοί και παρεμβατικοί.

Λίγες μέρες αργότερα, ξεκινήστε την απευαισθητοποίηση και την αντίθετη προετοιμασία της γάτας σας σταδιακά για να αγγίξει και να χειριστεί, κάτι που θα πρέπει να εμβαθύνει τον δεσμό ανθρώπου-ζώου. Εάν η γάτα σας δείχνει φόβο ή «επιθετικότητα» όταν την αγγίζετε, ζητήστε βοήθεια από έναν πιστοποιημένο σύμβουλο συμπεριφοράς ή έναν κτηνίατρο συμπεριφοριστή.

Τέλος, πηγαίνετε τη γάτα σας στον κτηνίατρο για μια εις βάθος εξέταση για να αποκλείσετε μια υποκείμενη ιατρική αιτία.   

Πώς να σταματήσετε και να αποτρέψετε το δάγκωμα της γάτας;

Μην αφήνετε το γατάκι σας να δαγκώσει τα χέρια ή τα πόδια σας!

Τα γατάκια είναι εξαιρετικά ενεργητικά και λατρεύουν να παίζουν. Αποφύγετε να δελεάζετε το γατάκι σας να παίξει κουνώντας τα δάχτυλα των χεριών ή των ποδιών σας και μετά αποθαρρύνεστε όταν σας γρατσουνίζει ή σας τρυπάει. Εάν το γατάκι σας προσπαθεί να τσιμπήσει μέρη του σώματος, κοιτάξτε ή απομακρυνθείτε πριν του δώσετε προσοχή.

Διαβάστε επίσης: Πώς να φροντίσετε ένα γατάκι: Ο πλήρης οδηγός

Προσφέρετε πάντα στη moggie σας κατάλληλα παιχνίδια ως υποκατάστατο, περιστρέψτε παιχνίδια όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς στις γάτες αρέσουν τα καινοτόμα αντικείμενα.

Αποφύγετε να χαϊδεύετε ή να μαζεύετε το γατάκι κατά τη διάρκεια ή μετά το παιχνίδι γιατί μπορεί ακούσια να ενθαρρύνει το γατάκι να πιστεύει ότι τα χέρια είναι παιχνίδια. Τα χέρια είναι για να αγαπάς – όχι για να τσιμπάς!

Εάν το γατάκι σας τσιμπάει επίμονα, αποθαρρύνετε το φυσώντας απότομα αλλά απαλά στο πρόσωπο του γατιού.

Εκθέστε τις νεαρές γάτες σε ήπιο, θετικό χειρισμό του σώματος για να βεβαιωθείτε ότι μεγαλώνουν σε ενήλικες που απολαμβάνουν τα χαϊδεύματα.

Δώστε προσοχή στα σημεία που αρέσουν στις μεμονωμένες γάτες σας να τα χαϊδεύουν, να τη χαϊδέψετε μόνο εκεί που νιώθουν άνετα.

Οι περισσότερες γάτες προτιμούν σύντομες συνεδρίες (δευτερόλεπτα) αφής σε μέρη του σώματός τους όπου βρίσκονται οι αρωματικοί αδένες, όπως η κορυφή του κεφαλιού, τα μάγουλα και το πηγούνι. Σε ορισμένες γάτες αρέσουν τα γρήγορα, σύντομα εγκεφαλικά επεισόδια ενώ σε άλλες πιο αργά, μακρύτερα.

Προσέξτε για τα προειδοποιητικά σημάδια ταραχής, όπως το γύρισμα της ουράς, η ανάταση των πιλοτών, οι συσπάσεις του δέρματος, η ξαφνική φωνή, η γάτα που κοιτάζει πίσω σας και η αλλαγή θέσης.

Είναι σημαντικό οι γάτες μας να μάθουν να αντιμετωπίζουν αναπόφευκτα γεγονότα που τους ρίχνει η ζωή. Μπορεί επίσης να υπάρξουν καταστάσεις που χρειάζονται επισκέψεις κτηνιάτρου, περιποίηση, φαρμακευτική αγωγή ή απλώς συναντήσεις απροειδοποίητων επισκεπτών. Η κοινωνικοποίηση των γατών σε διάφορα άτομα και καταστάσεις μπορεί να αποτρέψει διάφορες ανθρωποκεντρικές βίες.

Χρησιμοποιήστε την Εκπαίδευση ανακατεύθυνσης

Ανακατευθύνετε την ανεπιθύμητη συμπεριφορά με το clicker μαζί με την εκπαίδευση-στόχο και επιβραβεύστε με λιχουδιές ή θετική προσοχή για να ενθαρρύνετε την επιθυμητή συμπεριφορά.

Οι περιβαλλοντικές προσαρμογές μπορούν επίσης να βοηθήσουν

Δημιουργήστε ένα εμπλουτισμένο περιβάλλον για να βελτιώσετε τη σωματική δραστηριότητα, την πνευματική διέγερση, να μειώσετε την πλήξη και να αποτρέψετε προβλήματα συμπεριφοράς που παρουσιάζουν υποδιεγερμένες γάτες.

Οι απογοητευμένες, θυμωμένες γάτες εσωτερικού χώρου θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε εξωτερικούς χώρους (ιδανικά απεριόριστη) με πολλές ευκαιρίες για αναρρίχηση, εξερεύνηση και δυνατότητες επίλυσης προβλημάτων.

Ακολουθούν μερικοί τρόποι για να εμπλουτίσετε το περιβάλλον της γάτας σας:

Αυξήστε τα σημεία απόκρυψης και κουρνιάματος

Αυξήστε τον αριθμό των σημείων απόκρυψης, των περιοχών ψηλής κούρνιας και των ήσυχων περιοχών (κάστρα για γάτες, κουτιά) για να βοηθήσετε τη γάτα σας να αισθάνεται άνετα και να μειώσει τον ανταγωνισμό σε σπίτια πολλών γατών. Η προβολή πλατφορμών θα επιτρέψει στη γάτα σας να συνηθίσει σε νέα μέρη, θορύβους και εμπειρίες χωρίς να χρειάζεται να υποχωρήσει.

Ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών αλλαγών

Διατηρήστε το περιβάλλον του σπιτιού προβλέψιμο με μια αίσθηση ασφάλειας. Οι τακτικές και σταδιακές περιβαλλοντικές αλλαγές μπορούν να βοηθήσουν ώστε η γάτα σας να μην τρομάζει εύκολα. Εάν πρέπει να κάνετε μια ξαφνική περιβαλλοντική αλλαγή, δοκιμάστε προϊόντα φερομόνης για να βοηθήσετε στη μείωση της επιθετικότητας που βασίζεται στον φόβο.

Παρέχετε παζλ φαγητού και αρπακτικά παιχνίδια

Χρησιμοποιήστε παζλ τροφής για να επιλύσετε καταστάσεις όπου η γάτα αισθάνεται απογοήτευση, όταν η τροφή δεν είναι εύκολη ή ως φυσική ιδέα για κυνηγετική συμπεριφορά.

Βεβαιωθείτε ότι η γάτα σας έχει μια κατάλληλη διέξοδο για παιχνίδια κυνηγιού κάθε μέρα. Αποφύγετε το παιχνίδι που προκαλεί απογοήτευση μόνο με δείκτες λέιζερ.

Η αρπαγή χεριών και ποδιών δεν θα συμβεί όταν η γάτα σας έχει την ευκαιρία για παιχνίδια καταδίωξης με παιχνίδια όπως το Hartz Just For Cats Kitty Caster Cat Wand Toy , το Cat Dancer και το SmartyKatSkitter Critters Cat Toy . Ακολουθήστε τις συνεδρίες παιχνιδιού με λιχουδιές για να ολοκληρώσετε την ακολουθία κυνηγιού.

Η διαμονή σε οικιακό περιβάλλον ασκεί σημαντική πίεση στις γάτες κατοικίδιων ζώων. Η ενίσχυση του φυσικού και κοινωνικού τους περιβάλλοντος είναι ευθύνη του κάθε ιδιοκτήτη.

Υποθέσεις που αφορούν ανθρωποκατευθυνόμενη «επιθετικότητα» αντιμετωπίζονται συχνά χρησιμοποιώντας μια μεγάλη ποικιλία παρεμβάσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τροποποίηση της συμπεριφοράς και η φαρμακευτική αγωγή μπορούν επίσης να βοηθήσουν.