Γιατί οι γάτες μισούν το νερό; (Οι κορυφαίοι 3 λόγοι)

Όπως το γουργούρισμα, το νιαούρισμα και η ικανότητα να κοιμόμαστε σε στάσεις που θα μας άφηναν τους ανθρώπους να πονάμε για εβδομάδες, ο φόβος των αιλουροειδών για το νερό μοιάζει σχεδόν σαν ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό του βιολογικού τους προγραμματισμού. Μα γιατί? Ας βουτήξουμε λίγο βαθύτερα σε αυτήν την ιδιαιτερότητα της γάτας και ας δούμε τι είναι το νερό που κάνει την τυπική γάτα να θέλει να ξεφύγει και να βρει ένα στεγνό σημείο κρυψώνας.

Γάτες και νερό – Όπως το λάδι και το νερό

Όπως τόσες πολλές ερωτήσεις σχετικά με τη συμπεριφορά των αιλουροειδών, κανείς δεν ξέρει πραγματικά γιατί οι γάτες μισούν το νερό.

Οι κορυφαίες θεωρίες αναφέρουν τις σχολαστικές συνήθειες καθαρισμού των γατών, την τάση τους να κρυώνουν μετά από μια βουτιά και την καταγωγή τους στην έρημο. Αλλά μέχρι να μπορέσουμε να πάρουμε συνέντευξη από μια γάτα για την αποστροφή της για το νερό, αυτές οι απαντήσεις είναι μόνο μερικά κομμάτια ενός πολύπλοκου παζλ.

Ακολουθούν μερικές ιδέες για το γιατί οι γάτες —τουλάχιστον οι περισσότερες από αυτές— φοβούνται τόσο πολύ το νερό.

1. Η γάτα σας κατεβαίνει από αγριόγατες της ερήμου, πράγμα που σημαίνει ότι ποτέ δεν ανέπτυξαν φυσικό ενδιαφέρον ή εμπειρία με το νερό.

Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε από τον Καναδικό Κτηνιατρικό Ιατρικό Σύλλογο υποδηλώνει ότι η καταγωγή των γατών μπορεί να παίζει ρόλο στην αποστροφή τους για το νερό. Οι άγριοι πρόγονοι της γάτας σας εξελίχθηκαν σε ξηρά κλίματα όπου το νερό ήταν σπάνιο και οι γάτες δεν είχαν πολλές λίμνες, ποτάμια, ρυάκια ή ακόμα και λακκούβες.

Ο Δρ John Bradshaw, είπε ότι οι γάτες «…δεν χρειάστηκε ποτέ να μάθουν να κολυμπούν. Δεν είχε κανένα πλεονέκτημα».

Με άλλα λόγια, το να βρίσκεστε στο νερό απλώς δεν ήταν τόσο χρήσιμο για τους προγόνους της γάτας σας, επομένως δεν έγινε μέρος της καθημερινής ζωής των αιλουροειδών. Και για ένα ζώο τόσο προσεκτικό όσο η γάτα σας, τα πράγματα που είναι άγνωστα συνήθως φαίνονται αρκετά τρομακτικά.

Σε μια δευτερεύουσα σημείωση, αυτή η ιστορία της ερήμου επηρεάζει τη σχέση της γάτας σας με το νερό σε μια άλλη περιοχή – το μπολ με νερό.

Η χαμηλή δίψα της σύγχρονης οικόσιτης γάτας πιστεύεται ότι είναι ένα κατάλοιπο της κληρονομιάς της ερήμου και ένα περιβάλλον που ανταμείβει την ικανότητα να επιβιώνει με θηράματα με υψηλή υγρασία.

Αυτή η απροθυμία να πίνουν από ένα μπολ σημαίνει ότι οι γάτες σπάνια αγκαλιάζουν αρκετό νερό για να παραμείνουν ενυδατωμένες. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να δίνετε στη γάτα σας δίαιτα με υψηλή υγρασία και όχι κροκέτα.

Και ενώ οι πρόγονοί του στην έρημο μπορεί να έχουν απομακρυνθεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα από την τρύπα ποτίσματος, η γάτα σας θα πρέπει να έχει μια συνεχή παροχή φρέσκου, καθαρού νερού, ώστε να μπορεί να πίνει όποτε θέλει.

2. Το τρίχωμα της γάτας σας γίνεται βαρύ και άβολο όταν είναι υγρό.

Το τρίχωμα μιας γάτας δεν είναι αυτό ενός Chesapeake Bay Retriever. Δεν είναι ούτε λιπαρό, ούτε αδιάβροχο, ούτε τινάζεται εύκολα. Το να κάνετε μπάνιο πιθανότατα αφήνει τη γάτα σας να αισθάνεται αδέξια και ευάλωτη.

Και εκτός από το να αισθάνεστε σαν μια μουσκεμένη κουβέρτα 10 κιλών, ένα βρεγμένο τρίχωμα μειώνει γρήγορα τη θερμοκρασία του σώματος της γάτας σας. Ειδικά αν ζουν σε δροσερά κλίματα ή σε σπίτια με βύθισμα, πολλές γάτες θα αρχίσουν να τρέμουν μόλις βγουν από το μπάνιο.

3. Ένα υδατόλουτρο διαταράσσει τη φυσική ρουτίνα περιποίησης της γάτας σας

Η γάτα σας πιθανότατα ξοδεύει ώρες κάθε μέρα περιποιούμενος τον εαυτό της. Όχι μόνο όλο αυτό το γλείψιμο καταφέρνει να κρατήσει τη γάτα σας καθαρή, αλλά διατηρεί και το τρίχωμα της σε τάξη και τη διατηρεί να μυρίζει, όπως και οι ίδιοι.

Όταν βάζετε τη γάτα σας σε νερό, μυρίζετε το παλτό της και αφαιρείτε λίγο από αυτό το φυσικό άρωμα, αντικαθιστώντας το με οτιδήποτε, από τη μυρωδιά του νερού της βρύσης μέχρι μια έντονη μυρωδιά σαμπουάν.

Αφού βγουν από το νερό, οι περισσότερες γάτες ξεκινούν αμέσως να δουλέψουν στο δικό τους είδος μπάνιου, γλείφοντας ασταμάτητα για να αποκαταστήσουν το κανονικό άρωμά τους και επαναφέροντας κάθε τρίχα σε τάξη.

Αλλά κανένας από αυτούς τους λόγους δεν εξηγεί γιατί η γάτα σας τρομάζει τόσο πολύ όταν συναντά νερό.

Αν και αυτές οι εξηγήσεις είναι ενδιαφέροντα κομμάτια του παζλ, δεν απαντούν πλήρως στην κύρια ερώτηση μας. Το υποκείμενο ζήτημα είναι ότι η γάτα σας είναι ένα πολύ ευαίσθητο πλάσμα και δεν νιώθει άνετα με σχεδόν οτιδήποτε είναι άγνωστο.

Διαβάστε επίσης: Οι 10 καλύτεροι αργοί τροφοδότες για γάτες και τροφοδότες παζλ

Τα πάντα σχετικά με τη γάτα σας είναι σφιχτά πληγωμένα, εξαιρετικά συνειδητά και έτοιμα να αναλάβουν δράση ανά πάσα στιγμή. Τα μάτια τους αλλάζουν πλάι-πλάι. Τα αυτιά τους περιστρέφονται. Τα μουστάκια τους τρέμουν. Κοιτάζουν για θήραμα και ακούν ένα κελάηδημα από το σπίτι. Σπάνια παρασύρονται σε βαθύ ύπνο, παραμένοντας αντ’ αυτού ακριβώς στην άκρη της εγρήγορσης.

Είτε ξεκουράζεστε, είτε εξερευνάτε, είτε κοιτάτε τη σκόνη σε μια ηλιαχτίδα, κάθε μέρος του σώματος της γάτας σας είναι έτοιμο να αντιδράσει.

Αυτή η υπερ-επίγνωση και η ευαισθησία κάνει τις γάτες να ανταποκρίνονται στις εμπειρίες διαφορετικά από άλλα ζώα. Σε σύγκριση με τα σκυλιά, για παράδειγμα, είναι πιο πιθανό να κρύβονται όταν επισκέπτονται οι επισκέπτες, να αρνούνται να χρησιμοποιήσουν διαφορετικό είδος απορριμμάτων ή να σταματήσουν να τρώνε λόγω άγχους.

Οπότε ναι. Το τρίχωμα της γάτας σας αισθάνεται βαρύ όταν είναι βρεγμένο. Το νερό τα κρυώνει. Αφαιρεί το άρωμά τους και έχει μια περίεργη μυρωδιά από μόνη της. Και δεν είναι ένα βαθύ μέρος της ιστορικής εμπειρίας των αιλουροειδών.

Αλλά η έντονη ευαισθησία των γατών σας είναι ο λόγος που όλοι αυτοί οι παράγοντες -και ίσως άλλοι που δεν έχουμε εντοπίσει ακόμα- είναι τόσο αναστατωτικοί.

Αλλά… Δεν μισούν όλες οι γάτες το νερό!

Μερικές γάτες αποτελούν εξαιρέσεις στον κανόνα. Είτε τους αρέσει να βυθίζουν ένα πόδι στο νεροχύτη είτε να πηγαίνουν για μπάνιο, μερικές σπάνιες γάτες απολαμβάνουν να βρίσκονται μέσα και γύρω από το νερό. Οι ράτσες με ιδιαίτερη συγγένεια με το νερό περιλαμβάνουν τα Τουρκικά Βανς, τα Τουρκικά Ανγκόρα και τις Σαβάνες.

Χωρίς καμία γνωστή φυσική διαφορά μεταξύ αυτών των φυλών ή ατόμων, η προσωπικότητα είναι ο μεγαλύτερος αποφασιστικός παράγοντας για το αν μια γάτα θα απολαύσει ή όχι μια βουτιά σε λίγο H2O.

Μισούν και οι άγριες γάτες το νερό;

Οχι όλοι τους!

Μερικές μεγάλες γάτες, όπως οι λεοπαρδάλεις, οι τίγρεις και οι τζάγκουαρ, φαίνεται να απολαμβάνουν να βρέχονται. Το Fishing Cat το παίρνει στα άκρα.

Αυτός ο μικρότερος συγγενής της λεοπάρδαλης ζει κατά μήκος ποταμών, παλιρροϊκών κολπίσκων και βάλτων και είναι γνωστό ότι κολυμπά κάτω από το νερό ενώ κυνηγάει το υδρόβιο θήραμά του.

Μπορείτε να εκπαιδεύσετε τη γάτα σας να αρέσει το νερό;

Αν και δεν υπάρχει τρόπος να εγγυηθείτε ότι η γάτα σας θα λατρέψει τα μπάνια και το πιτσίλισμα σε λακκούβες, μπορείτε να τη βοηθήσετε να δημιουργήσει μια σχετικά υγιή σχέση με το νερό.

Παρουσιάζοντας το γατάκι σας στο νερό από νωρίς στη ζωή του, μην το αναγκάζετε ποτέ να κάνει μια βουτιά αν δεν είναι έτοιμο και παίζοντας παιχνίδια που ταιριάζουν στο είδος του με το νερό, ίσως μπορέσετε να του διδάξετε ότι το να βραχεί δεν είναι απαραίτητο να είναι τρομακτικό.

Ενώ το γατάκι είναι η καλύτερη στιγμή για να δημιουργήσετε μια καλή σχέση με το νερό, η λήψη των σωστών μέτρων μπορεί να κάνει το μπάνιο λιγότερο αγχωτικό για γάτες όλων των ηλικιών.

Συνοψίζοντας Γάτες και Νερό

Οι περισσότερες γάτες, εκτός από τη σπάνια, δεν απολαμβάνουν να μπαίνουν στο νερό. Υπάρχουν μερικές περιπτώσεις που είναι απαραίτητο ένα μπάνιο για τη γάτα σας, όπως εάν υποφέρει από προσβολή από ψύλλους ή το τρίχωμα της είναι καλυμμένο με κάτι λιπαρό όπως λίπος. Μπορείτε να βοηθήσετε τη γάτα σας να μάθει να ανέχεται το νερό κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αν και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα συμμετάσχει πλήρως στο να βυθιστεί στο νερό.

Να είστε υπομονετικοί και ευγενικοί – το μπάνιο δεν χρειάζεται να είναι τραυματικό. Θυμηθείτε ότι η γάτα σας μπορεί γενικά να φροντίσει τη δική της υγιεινή φυσικά και τα μπάνια πρέπει να γίνονται μόνο όταν δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική.