Νιώθουν οι γάτες μόνες χωρίς άλλες γάτες;

Μπορεί να είναι δύσκολο να πει κανείς αν μια μοναχική γάτα είναι ευτυχισμένη μόνη της ή αν λαχταρά παρέα με αιλουροειδείς. Συχνά, εξαρτάται από τις ατομικές προτιμήσεις. Για παράδειγμα, τα νεαρά, δραστήρια γατάκια έχουν μεγαλύτερες κοινωνικές ανάγκες από τους μεγαλύτερους ενήλικες.

Αυτό το άρθρο διερευνά τις κοινωνικές ανάγκες των γατών και αν θα πρέπει να σκεφτείτε να αποκτήσετε έναν φίλο για τη γάτα σας.

Η κοινωνική δομή των άγριων γατών

Οι αιλουροειδείς είναι γενικά μοναχικοί κυνηγοί και τρώγοι και έχουν μια ιδιαίτερα εδαφική φύση. Αυτά τα γεγονότα δεν προσφέρονται για την ανάπτυξη μεγάλων κοινωνικών δεξιοτήτων και πολλά είδη αιλουροειδών, όπως οι τίγρεις, είναι συχνά μοναχικά.

Ωστόσο, οι οικόσιτες γάτες μας έχουν τη δυνατότητα να είναι κοινωνικά ζώα, όπως τα λιοντάρια, που ζουν σε ομάδες άλλων λιονταριών που ονομάζονται «υπερηφάνια». Σε αντίθεση με τους σκύλους, που ζουν σε μεγάλες αγέλες στη φύση, οι άγριες γάτες συχνά σχηματίζουν μικρές αποικίες. Αυτές οι αποικίες είναι ομάδες γατών που ζουν κοντά σε μια γνωστή πηγή τροφής.

Αυτές οι ομάδες αποτελούνται από θηλυκές γάτες και γατάκια. Συνεργάζονται και μοιράζονται πόρους. Αυτές οι αποικίες συνεργάζονται καλύτερα όταν οι γάτες είναι εξοικειωμένες μεταξύ τους και υπάρχει άφθονη τροφή για να πάει γύρω. Μπορούν να δημιουργηθούν στενοί δεσμοί μεταξύ των γατών, αν και τις περισσότερες φορές μεταξύ των γατών και της μητέρας τους, και μεταξύ των γατών της ίδιας γέννας.

Οι αρσενικές γάτες δεν τείνουν να ανήκουν σε αυτές τις ομάδες και είναι πιο πιθανό να είναι μοναχικές. Η επικράτειά τους μπορεί να επικαλύπτεται με εκείνη μιας αποικίας, αλλά τα αρσενικά εδάφη είναι σημαντικά μεγαλύτερα, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα τροφής και θηλυκών.

Πώς συγκρίνεται αυτό με τις οικόσιτες γάτες;

Οι σύντροφοί μας με γάτες έχουν παραμείνει όμοιοι με πολλούς τρόπους με τους προγόνους τους αγριόγατες. Ωστόσο, οι γάτες κατοικίδιων ζώων έχουν επίσης προσαρμοστεί να ζουν σε μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή με τους συντρόφους τους. Η συμπεριφορά των αιλουροειδών μπορεί να είναι αρκετά ευέλικτη – η γενετική, το πρώιμο περιβάλλον και οι κοινωνικές επιρροές παίζουν όλα ρόλο στην ιδιοσυγκρασία και την προσωπικότητα κάθε μεμονωμένης γάτας.

Οι γάτες σίγουρα απολαμβάνουν τη συντροφιά: με το δικό τους είδος, με άλλο κατοικίδιο ή με ένα ανθρώπινο μέλος της οικογένειας. Πολλές γάτες φαίνεται να είναι κοινωνικές, αναζητώντας ενεργά ένα αιλουροειδές ή άνθρωπο σύντροφο. Ωστόσο, άλλες γάτες χαίρονται να είναι μοναχικές.

Τα γατάκια είναι πιο πιθανό να έχουν κοινωνικές ανάγκες. Απαιτούν από συμπαίκτες για να τους βοηθήσουν να μάθουν για την κοινωνική αλληλεπίδραση και τις δεξιότητες κυνηγιού και να παρέχουν τόσο σωματική όσο και πνευματική διέγερση σε αυτή την ιδιαίτερα δραστήρια ηλικία. Τα γατάκια δημιουργούν ειδικούς δεσμούς με τα γέννα τους, αλλά μπορούν επίσης να δεσμευτούν με γατάκια από ξεχωριστές γέννες.

Καθώς τα γατάκια μεταβαίνουν στην ενηλικίωση, μερικά διατηρούν αυτή τη νεανική αγάπη για το παιχνίδι και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Άλλοι είναι ευτυχισμένοι σε νοικοκυριά με μια γάτα.

Είναι οι γάτες πιο ευτυχισμένες με μια άλλη γάτα;

Αυτό είναι δύσκολο, καθώς είναι πραγματικά δύσκολο να προβλέψουμε ποιες γάτες θα τα πάνε καλά μαζί και ποιες θα ήταν πιο ευτυχισμένες μόνες. Μερικές γάτες δείχνουν σημάδια μοναξιάς, όπως κρύβονται, δίνουν ένα παράπονο νιαούρισμα ή επιδεικνύουν προσκόλληση στους ιδιοκτήτες τους. Μπορεί επίσης να υπάρχουν συμπτώματα πλήξης σε μόνες γάτες, όπως καταστροφική συμπεριφορά και υπερβολική φωνή.

Οι γάτες που είναι πιο πιθανό να επωφεληθούν από έναν σύντροφο αιλουροειδών είναι εκείνες που είναι από τη φύση τους παιχνιδιάρικες ή κοινωνικές, έχουν εμπειρία να είναι με άλλες γάτες ή γατάκια όταν είναι μικρές και δεν παρουσιάζουν σημάδια στρες ή άγχους.

Τα γατάκια συχνά δένουν καλύτερα με μια νέα γάτα από ό,τι μια ενήλικη γάτα, επομένως οι πρώτες συστάσεις είναι καλύτερες. Οι γάτες που μένουν μόνες για μεγάλα χρονικά διαστήματα ωφελούνται επίσης από τη συντροφικότητα, ειδικά αν εκδηλώνουν άγχος αποχωρισμού ή καταστροφική συμπεριφορά – αν και αυτό δεν είναι θεραπεία για αυτά τα περίπλοκα προβλήματα συμπεριφοράς.

Οι ενήλικες γάτες που ήταν μοναχικές για μεγάλο μέρος της ζωής τους ή που χωρίστηκαν νωρίς από τη μητέρα τους και τους συντρόφους τους μπορεί να θεωρήσουν ότι μια νέα γάτα είναι δύσκολη προσθήκη στο σπίτι. Οι γάτες που παρουσιάζουν σημάδια άγχους, όπως κρύβονται μακριά, προβλήματα στο κουτί απορριμμάτων, υπερβολική περιποίηση ή απώλεια όρεξης μπορεί να θεωρήσουν ότι η διαταραχή του προγράμματος και του περιβάλλοντός τους από μια δεύτερη γάτα είναι πρόσθετο άγχος παρά ευχαρίστηση.

Διαβάστε επίσης: 5 λόγοι για να αποκτήσετε δεύτερη γάτα (και 3 όχι)

Πώς μπορώ να ξέρω αν η γάτα μου είναι μοναχική;

Οι γάτες είναι εκφραστικά μικρά πλάσματα και μπορούν να σας δείξουν πώς νιώθουν όταν δίνετε προσοχή. Υπάρχουν μερικά προειδοποιητικά σημάδια που θα σας επιτρέψουν να εντοπίσετε εάν η γάτα σας βαριέται και μοναχική.

Οι γάτες μπορεί να επικοινωνούν τη μοναξιά μέσω διαφόρων ενδείξεων συμπεριφοράς. Τα σημάδια μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένη φωνή, καταστροφική συμπεριφορά όπως ξύσιμο ή μάσημα, αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες, υπερβολικός ύπνος, αποφυγή ή προσκόλληση, αλλοιωμένα πρότυπα περιποίησης ή εκδηλώσεις επιθετικότητας ή απόσυρσης.

Είναι λοιπόν καλύτερο να έχετε 1 ή 2 γάτες;

Οι γάτες μπορούν σίγουρα να είναι ευτυχισμένες ως ανύπαντρη γάτα, αλλά είναι κοινωνικό είδος και πολλοί θα εκτιμήσουν ότι έχουν έναν σύντροφο. Η εισαγωγή μιας νέας γάτας μπορεί να είναι αποθαρρυντική, αλλά η διαδικασία αργά και βήμα προς βήμα είναι η καλύτερη διαδρομή προς την επιτυχία.

Λάβετε υπόψη ότι η συμπεριφορά της γάτας είναι ένας αστείος συνδυασμός μοναχικών και κοινωνικών, γεγονός που καθιστά τις σχέσεις μεταξύ αιλουροειδών δύσκολο να προβλεφθούν. Οι οικογένειες των μητέρων και των γατών τείνουν να είναι άκρως κοινωνικές, αλλά οι ενήλικες γάτες (ειδικά οι αρσενικές) είναι συχνά πιο μοναχικές, επομένως μερικές ενήλικες γάτες μπορεί να δυσκολεύονται να τα πάνε καλά με μια νέα γάτα.