Πανούκλα – όταν ακούμε αυτή τη λέξη ως άνθρωποι, σκεφτόμαστε μεταδοτικές και σοβαρές ασθένειες. Υπάρχουν όμως και ασθένειες στο ζωικό βασίλειο που μπορούν να εξαπλωθούν σαν επιδημίες και είναι απειλητικές για τη ζωή των μολυσμένων όντων. Αλλά μην ανησυχείτε: η επίφοβη επιδημία γάτας είναι μια ευρέως διαδεδομένη και απειλητική ασθένεια, αλλά χάρη στη σύγχρονη ιατρική μπορεί να αντιμετωπιστεί. Πάνω απ ‘όλα, μπορείτε να προστατεύσετε αξιόπιστα το βελούδινο πόδι σας από την επιδημία με έγκαιρη προστασία εμβολιασμού. Ακόμη και σε περίπτωση οξείας ασθένειας, τα αντίμετρα που ξεκινούν εγκαίρως μπορούν να σώσουν τη ζωή μιας γάτας.
Διαβάστε επίσης : Γρίπη της γάτας: Οτιδήποτε άλλο εκτός από κρυολόγημα
DISCLAIMER: ας τονίσουμε για ακόμη μια φορά ότι η καθοδήγηση του κτηνιάτρου παραμένει αναντικατάστατη. Όσα γράφονται παρακάτω είναι ενδεικτικά.
Τι προκαλεί τη νόσο της γάτας;
Η ασθένεια της γάτας προκαλείται από ένα μικροσκοπικό παθογόνο: τον ιό της πανλευκοπενίας της γάτας. Οι κτηνίατροι, λοιπόν, μιλούν επιδέξια για πανλευκοπενία. η ασθένεια είναι κοινώς γνωστή ως επιδημία γάτας, πανώλη της γάτας ή λευκοκυττάρωση. Αυτός ο ιός σχετίζεται πολύ στενά με τον παρβοϊό Β19, ο οποίος προκαλεί παρόμοια κλινική εικόνα σε σκύλους και κυνόδοντες. Το προδοτικό: Ο ιός είναι εξαιρετικά μακρόβιος.
Μπορεί να επιβιώσει έως και ένα χρόνο σε θερμοκρασία δωματίου σε αντικείμενα όπως καλάθια, παιχνίδια και παρόμοια και είναι ανθεκτικό στα πιο κοινά απολυμαντικά. Επομένως, νέα μόλυνση μπορεί να συμβεί σε εντελώς απροσδόκητους χρόνους και τόπους: δεν είναι απαραίτητη η άμεση επαφή με ένα μολυσμένο ζώο. Η μετάδοση γίνεται μέσω επαφής με μολυσμένες εκκρίσεις όπως κόπρανα ή ρινικές εκκρίσεις με βλεννογόνους.
Για παράδειγμα, εάν η γάτα επιθεωρήσει τα υπολείμματα ενός μολυσμένου ομοειδούς, μπορεί εύκολα να μολυνθεί. Τα εξωπαράσιτα όπως οι ψείρες ή οι ψύλλοι μπορούν επίσης να μεταφέρουν το παθογόνο από το ένα ζώο στο άλλο. Ο κίνδυνος μόλυνσης από τον μικρό, ανθεκτικό ιό είναι πολύ υψηλός: εάν εισέλθει σε μια ομάδα γατών, όλα τα μη άνοσα, δηλαδή τα μη εμβολιασμένα ζώα θα μολυνθούν. Υπάρχει, επομένως, ένας λανθάνοντας κίνδυνος η ασθένεια της γάτας να εξαπλωθεί σε καταφύγια ζώων, πανσιόν ζώων ή εγκαταστάσεις αναπαραγωγής που δεν υπόκεινται σε επαρκή ιατρική επίβλεψη.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ασφυξίας των αιλουροειδών;
Μετά από μια περίοδο επώασης περίπου δύο έως έξι ημερών, συνήθως εμφανίζονται πρώτα γενικά σημάδια δυσφορίας: κόπωση, απώλεια όρεξης, απώλεια υγρών. Μπορεί να εμφανιστούν κρίσεις πυρετού: η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται απότομα έως και 41 °C, στη συνέχεια πέφτει ξανά και αυξάνεται ξανά απότομα. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί έμετος και επιπεφυκίτιδα. Όλα αυτά τα σήματα είναι αρχικά αρκετά μη συγκεκριμένες παρενέργειες.
Είναι ιδιαίτερα πικρό το γεγονός ότι στην περίπτωση μιας λεγόμενης υπεροξείας πορείας της νόσου, το ζώο μπορεί να μην εμφανίσει κανένα προηγούμενο σημάδι της νόσου, αλλά μπορεί ξαφνικά να αρρωστήσει και να πεθάνει από σοκ. Το πραγματικό σημείο προσβολής του ιού είναι τα εντερικά, τα οστά ή τα λεμφικά αγγεία. Το άρρωστο ζώο υποφέρει από αιματηρή διάρροια –η οποία με τη σειρά της αποβάλλει μεγάλες ποσότητες ιών– και τη μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων.
Αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε σοβαρή αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος. Η ασθένεια της γάτας οδηγεί σε μια ποικιλία συμπτωμάτων στην εντερική περιοχή, όπως ο θάνατος του ιστού στις εντερικές κρύπτες και η απώλεια των εντερικών λαχνών. Ο ιός μπορεί να επηρεάσει ακόμη και αγέννητα έμβρυα και να προκαλέσει εγκεφαλική διαταραχή που προκαλεί παρεγκεφαλιδική αταξία ή τύφλωση. Λόγω της μόλυνσης στη μήτρα, ακόμη και τα νεογέννητα γατάκια μπορεί να είναι φορείς του ιού.
Πώς μπορώ να βοηθήσω με τη νόσο της γάτας;
Ο ιός προσβάλλει κυρίως ζώα των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί πλήρως. Έτσι, προσβάλλει κυρίως γατάκια και νεαρές γάτες ηλικίας έως δύο ετών ή εξασθενημένα ζώα. Ωστόσο, οι ενήλικες γάτες κινδυνεύουν επίσης, αν και λιγότερο συχνά. Εάν ξεσπάσουν τα συμπτώματα της νόσου της γάτας, το άρρωστο ζώο πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως από κτηνίατρο: η περαιτέρω πορεία της νόσου μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του ζώου μέσα σε λίγες ώρες, ειδικά σε γατάκια, εάν δεν ληφθούν ιατρικά αντίμετρα αμέσως.
Το εργαστήριο μπορεί να ανιχνεύσει τον ιό κάτω από ένα μικροσκόπιο. υπάρχει επίσης ένα γρήγορο τεστ για την ανάλυση των κοπράνων. Η ανίχνευση αντισωμάτων σε δείγματα ιστών από το λεπτό έντερο και τη σπλήνα χρησιμεύει επίσης για την τεκμηρίωση του ιού. Η μέτρηση αίματος της γάτας είναι ιδιαίτερα σημαντική: Εάν η τιμή των λευκών αιμοσφαιρίων πέσει δραματικά, η θεραπεία δεν είναι δυνατή.
Η κτηνιατρική θεραπεία ενός μολυσμένου ζώου ξεκινά με τη χορήγηση αντιβιοτικών. Τα αντισώματα ορού και οι ιντερφερόνες (πρωτεΐνες που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα) εφαρμόζονται κατά του ίδιου του ιού. Εάν η θεραπεία ξεκινήσει αρκετά νωρίς, οι πιθανότητες ανάρρωσης του ζώου είναι αρκετά καλές. Ωστόσο, η ασθένεια δεν πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη: το ποσοστό θνησιμότητας είναι 25-75%, ανάλογα με τη γενική κατάσταση του ζώου και το αντίστοιχο στέλεχος του ιού.
Αλλά ακόμη και μετά την ανάκαμψη από την ασθένεια, ο κίνδυνος δεν αποτρέπεται εντελώς: μια γάτα που έχει προσβληθεί από σύγχυση αιλουροειδών θα διώξει τον ιό για μεγάλο χρονικό διάστημα, επομένως δεν θα υποτροπιάσει, αλλά θα συνεχίσει να μεταδίδει το παθογόνο. Αυτές οι γάτες δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με μη εμβολιασμένα ομοειδείς ή να είναι έξω και γύρω ως γάτες εξωτερικού χώρου.
Το εξής ισχύει επίσης για την επιδημία των αιλουροειδών: ο έγκαιρος εμβολιασμός προστατεύει το ζώο από μόλυνση. Ένας αρχικός και ενισχυτικός εμβολιασμός στην ηλικία του γατάκι και οι αναμνηστικοί εμβολιασμοί κάθε χρόνο προστατεύουν τη γάτα σας από μόλυνση.
Εάν έχετε υιοθετήσει μια ενήλικη γάτα και δεν είστε βέβαιοι εάν υπάρχει ήδη εμβολιασμός, η έμπειρη κτηνιατρική ομάδα μας στο Dr. Fressnapf σας παρέχει βολικά online για την περαιτέρω διαδικασία. Μπορείτε επίσης να επικοινωνήσετε με τους κτηνιάτρους εάν έχετε γενικές ερωτήσεις σχετικά με την υγεία της οικιακής γάτας σας.
Είναι η ασθένεια της γάτας μεταδοτική και για τον άνθρωπο;
Όσον αφορά αυτό το σημείο, μπορείτε να αναπνεύσετε ανακούφιση. Ο ιός της πανλευκοπενίας της γάτας δεν είναι συμβατός με τα ανθρώπινα κύτταρα. Επομένως, δεν υπάρχει κίνδυνος η ασθένεια της γάτας να εξαπλωθεί στους ανθρώπους ως ζωονόσος. Εκτός της οικογένειας των αιλουροειδών, ωστόσο, ζώα όπως τα ρακούν και τα μινκ κινδυνεύουν, και ως άγριοι φορείς του ιού, μπορούν ενδεχομένως να μολύνουν μια γάτα ή να μολυνθούν από αυτόν.
