Τα χάμστερ είναι νυκτόβια ζώα. Ως αποτέλεσμα, ορισμένες αισθήσεις είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένες σε αυτά τα μικρά τρωκτικά, ενώ άλλες, όπως η όραση, δεν είναι τόσο καλά αναπτυγμένες.
Η ισχυρή όσφρηση, η ακοή και η αφή επιτρέπουν στο χάμστερ να αποκτήσει μια πολύ λεπτομερή εικόνα του περιβάλλοντός του και έτσι να βρει τον δρόμο του στο περιβάλλον του. Το γεγονός ότι αυτές οι αισθήσεις και όχι η αίσθηση της όρασης (συχνά αναφέρεται και ως αίσθηση της όρασης) είναι τόσο καλά ανεπτυγμένη στα μικρά τρωκτικά γίνεται κατανοητό αν σκεφτεί κανείς τον νυχτερινό τρόπο ζωής τους. Επειδή χάρη στην όσφρηση, την ακοή και την αφή τους, τα χάμστερ δεν χάνουν ποτέ τον προσανατολισμό τους ακόμα και στο απόλυτο σκοτάδι, βρίσκουν πάντα τροφή και καταφέρνουν να καλύπτονται εγκαίρως από τα αρπακτικά τους.
Διαβάστε επίσης: Διατήρηση χάμστερ
Η αίσθηση της όρασης
Τα χάμστερ δεν έχουν πολύ καλή όραση. Αλλά δεν χρειάζεται να είναι, γιατί το βράδυ, όταν τα ζώα είναι έξω, δεν υπάρχουν πολλά να δείτε ούτως ή άλλως. Τα χάμστερ είναι πολύ κοντόφθαλμα. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν πλέον να δουν καθαρά σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Ακόμη και σε απόσταση ενός μέτρου, δεν βλέπουν πλέον καθαρά το περιβάλλον τους. Επίσης δεν μπορούν να δουν χωρικά. Από την άλλη πλευρά, τα χάμστερ έχουν καλή θέα σε όλο τον κόσμο χάρη στα ελαφρώς προεξέχοντα σφαιρικά μάτια τους. Αυτό τους επιτρέπει να αναγνωρίζουν νωρίς πότε πλησιάζει ένα αρπακτικό και να καλύπτονται εγκαίρως.
Η αίσθηση της ακοής
Τόσο το χρυσό όσο και το νάνο χάμστερ έχουν εξαιρετικά καλή ακοή. Αντιλαμβάνονται ακόμη και ήχους στο εύρος υπερήχων, δηλαδή θορύβους που είναι ιδιαίτερα υψηλοί και δεν ακούγονται από τον άνθρωπο. Μπορούν επίσης να επικοινωνούν χρησιμοποιώντας ήχους υπερήχων. Ακόμη και τα μωρά χάμστερ εκφωνούν ήχους κλαψούρισμα σε αυτό το εύρος συχνοτήτων. Η μαμά σας χάμστερ μπορεί στη συνέχεια να αντιδράσει σε αυτό. Αλλά ακόμη και κατά τη διάρκεια ενός αγώνα και ζευγαρώματος, εκπέμπονται θόρυβοι στην περιοχή υπερήχων. Τα χάμστερ είναι σε θέση να συλλάβουν ακόμη και τις πιο αδύναμες πηγές ήχου στο περιβάλλον τους. Στέκονται στα πίσω πόδια τους και στρέφουν το κεφάλι και τα αυτιά τους προς όλες τις κατευθύνσεις για να εντοπίζουν καλύτερα τους ήχους.
Η αίσθηση της όσφρησης
Η καλά ανεπτυγμένη όσφρηση είναι ίσως η πιο σημαντική αίσθηση του χάμστερ. Με μια μύτη που μυρίζει συνεχώς, το χάμστερ κινείται προς τα εμπρός, το τεντώνει ξανά και ξανά και έτσι μαζεύει το άρωμα. Τα χάμστερ μπορούν να ανιχνεύσουν ακόμη και τα πιο μικροσκοπικά ίχνη αρωμάτων στον αέρα. Αυτό τους βοηθά όχι μόνο στον προσανατολισμό και την αναζήτηση τροφής αλλά και στην επιλογή του συντρόφου τους. Τα χάμστερ έχουν ειδικούς αδένες που αναδίδουν αρωματικά σημάδια. Αυτοί οι αρωματικοί αδένες βρίσκονται στις πλευρές των χρυσών χάμστερ. Τα νάνοι χάμστερ έχουν μόνο έναν τέτοιο αδένα – είναι στο στομάχι. Τα μικρά τρωκτικά μαθαίνουν επίσης κάτι για τον βαθμό της σχέσης μέσω της μυρωδιάς όταν συναντούν έναν συγγενή, και επομένως και αν είναι φίλος ή εχθρός. Οι μαμάδες χάμστερ αναγνωρίζουν επίσης τους απογόνους τους κυρίως από τη λεγόμενη μυρωδιά της «φωλιάς».
Η αίσθηση της αφής
Τα χάμστερ, όπως και τα περισσότερα άλλα ζώα, μπορούν να αισθανθούν την αφή σε όλη την επιφάνεια του δέρματός τους. Αλλά έχουν αναπτύξει επίσης μια ειδική προσαρμογή για τον προσανατολισμό στο σκοτάδι: τα μουστάκια. Με τη βοήθεια αυτών των μουστάκια που αιωρούνται και τρέμουν, τα οποία αντιδρούν εξαιρετικά ευαίσθητα στην αφή, τα χάμστερ μπορούν να προσανατολιστούν πολύ καλά σε κοντινή απόσταση. Δεδομένου ότι τα μουστάκια καταγράφουν ακόμη και τις πιο αδύναμες κινήσεις του αέρα, μπορούν επίσης να εντοπίσουν μακρινά εμπόδια και να εκτιμήσουν αποστάσεις.
Διαβάστε επίσης:
