Ροτβάιλερ: Άγριος προστάτης με χαρακτηριστικά φιλικά προς την οικογένεια

Προσδιορισμός χαρακτηριστικών του Ροτβάιλερ: Δυνατός χασάπης με σκούρα γούνα

Τα ροτβάιλερ συνδέονται στενά με τα αλπικά σκυλιά του βουνού, αλλά είναι πιο δυνατά και το τρίχωμα τους είναι αρκετά διαφορετικό από αυτό των σκύλων του βουνού. Σε αντίθεση με τα σκυλιά που μοιάζουν με μαστίφ, το δέρμα είναι επίπεδο σε όλο το σώμα και δεν υπάρχουν ρυτίδες στο πρόσωπο. Με μέσο ύψος από 61 έως 69 cm για τα αρσενικά και 56 έως 63 cm για τα θηλυκά, είναι μια από τις μεγαλύτερες ράτσες σκύλων. Η τεράστια κατασκευή και τα ισχυρά, εξαιρετικά ορατά σαγόνια τους τα καθιστούν τρομερά και απαγορευτικά.

Διαβάστε επίσης : Οι πιο δημοφιλείς μεγαλόσωμες ράτσες σκύλων

Το Ροτβάιλερ από το κεφάλι μέχρι την ουρά: Ένας κολοσσός ανάμεσα στα ποιμενικά

• Το Ροτβάιλερέχει ένα φαρδύ κρανίο, το οποίο φαίνεται ακόμη πιο φαρδύ λόγω των αυτιών που βρίσκονται πολύ μπροστά. Τα κρεμαστά αυτιά είναι κοντά και τριγωνικά, το αυλάκι του μετώπου είναι επίπεδο. Το ρύγχος είναι σχετικά μακρύ σε σχέση με το κρανίο, αλλά ευρύτερο και ισχυρότερο από αυτό του γερμανικού ποιμενικού.
• Τα μάγουλα είναι καλά ανεπτυγμένα και δείχνουν ένα δυνατό σαγόνι. Η επάνω σειρά δοντιών προεξέχει καθαρά πάνω από την κάτω σειρά δοντιών.
• Το δυνατό σώμα είναι συμπαγές αλλά δεν φαίνεται τετράγωνο ή συμπιεσμένο. Τα πίσω πόδια είναι ελαφρώς λοξά, με καλά ανεπτυγμένα ταρσάκια. Τα δάχτυλα των πίσω ποδιών είναι ελαφρώς μακρύτερα από εκείνα των μπροστινών ποδιών, τα μαξιλάρια είναι σκληρά και παχιά.
• Η ουρά τοποθετείται σε μέτρια ύψος και επιμηκύνει οπτικά την πίσω γραμμή. Η επίστρωση είναι ελαφρώς μακρύτερη στην κάτω πλευρά από ότι στο υπόλοιπο σώμα.

Το τυπικό χρώμα του παλτού του Ροτβάιλερ

Τα ροτβάιλερ εκτρέφονται μόνο σε ένα χρώμα και έχουν κοντά μαλλιά – έτσι κάτω από το ορατό μαύρο κάλυμμα, υπάρχει ακόμα ένα πυκνό υπόστρωμα που αλλάζει δύο φορές το χρόνο. Τα σημάδια μαυρίσματος των σκύλων μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς, με το πρότυπο της φυλής να καθορίζει ορισμένα σημάδια, όπως ανοιχτόχρωμες κουκκίδες πάνω από τα φρύδια και ένα ανοιχτό μαύρισμα στο ρύγχος.

• Βασικό χρώμα: μαύρο.
• Επιτρεπόμενα χρώματα για ψήσιμο: κοκκινοκαφέ, σκούρο καφέ, κόκκινο μαόνι.
• Σημάδια: Πάνω από τα φρύδια, στο εσωτερικό των ποδιών, στο στομάχι, στα πόδια, στο ρύγχος, στο στήθος και κάτω από την ουρά.

Ιστορία: Η φυσική κατάσταση είναι στο αίμα

Τα ροτβάιλερ κατάγονται από την πόλη Ροτβάιλ της Βάδης-Βυρτεμβέργης, η οποία ήταν κέντρο του ευρωπαϊκού ζωικού εμπορίου τον 18ο και τον 19ο αιώνα. Μετά την εισαγωγή της σύγχρονης αναπαραγωγής φυλών για σκύλους, τα ζώα που ήταν πρόθυμα να εργαστούν εξαπλώθηκαν από το Rottweil σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Ιστορία προέλευσης

Τον δεύτερο αιώνα μ.Χ., ένα μεγάλο μέρος της σημερινής Βάδης-Βυρτεμβέργης ανήκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Στις κατακτήσεις τους, οι Ρωμαίοι έφεραν μαζί τους ποιμενικούς σκύλους τύπου Molosser, οι οποίοι εκτράφηκαν στους Κέλτες ποιμενικούς σκύλους της περιοχής. Τα ροτβάιλερ χρησιμοποιούνταν για βοσκή βοοειδών και φύλαξη περιουσίας. Βοήθησαν τους ντόπιους κρεοπώλες στη σφαγή ακινητοποιώντας μεγάλα ζώα, τραβώντας φορτία και λειτουργώντας ως αποτρεπτικά μέτρα για τους εισβολείς σε φάρμες και στάβλους.

Φύση και χαρακτήρας του ροτβάιλερ: Εξαρτάται από την ανατροφή

Όπως συμβαίνει με όλα τα σκυλιά, η ανάπτυξη της προσωπικότητας του Ροτβάιλερ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εμπειρίες του κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του. Ως βοσκός, είναι στη φύση του να υπερασπίζεται την επικράτειά του, το κοπάδι του και την οικογένειά του. Ως αποτέλεσμα, είναι καχύποπτος με αγνώστους. Ειδικά τα αρσενικά συμπεριφέρονται κυρίαρχα στην ενήλικη ζωή και χρειάζονται συνεπή εκπαίδευση από έναν έμπειρο ιδιοκτήτη.

Είναι επικίνδυνα τα ροτβάιλερ;

• Στη Βαυαρία, το Βραδεμβούργο, τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία και το Αμβούργο, τα ροτβάιλερ ταξινομούνται ως δυνητικά επικίνδυνα. Ανάλογα με το ομοσπονδιακό κράτος, ισχύουν διαφορετικοί όροι διατήρησης, όπως το τεστ χαρακτήρων ή η απαίτηση ρύγχους. Εάν θέλετε να υιοθετήσετε ένα κουτάβι, ενημερωθείτε για τις συνθήκες διατήρησης στην ομοσπονδιακή πολιτεία σας.
• Στην Αυστρία, οι ιδιοκτήτες σκύλων πρέπει να κάνουν εξετάσεις για τη διατήρηση Rottweilers (άδεια σκύλου).
• Η διατήρηση των ροτβάιλερ είναι εντελώς απαγορευμένη σε ορισμένες ελβετικές περιοχές, σε άλλες χρειάζεστε ειδική άδεια από τον δήμο ως ιδιοκτήτη.

Ροτβάιλερ στην οικογένεια – Μπορούν τα ροτβάιλερ να ζήσουν με μωρά και νήπια;

Τα ροτβάιλερ παίρνουν γρήγορα τα παιδιά στην οικογένεια και αποδεικνύονται προσεκτικοί σύντροφοι. Εάν προστεθεί ένα μωρό στη διάρκεια της ζωής του σκύλου, ο σκύλος δεν χρειάζεται να παραιτηθεί. Η σωστή εκπαίδευση του σκύλου είναι επίσης απαραίτητη προϋπόθεση για αρμονική συνύπαρξη. Ωστόσο, λόγω του βάρους και του μεγέθους τους, τα σκυλιά δεν πρέπει να μένουν μόνα τους με παιδιά χωρίς επίβλεψη. Αν έρθουν περίεργα παιδιά για επίσκεψη, αφήστε τον σκύλο να χαλαρώσει σε άλλο δωμάτιο ενώ τα μικρά παίζουν. Επίσης, δεν πρέπει να αφήνετε τους ενήλικες επισκέπτες να αλληλεπιδρούν με τον σκύλο σας χωρίς επίβλεψη, ώστε να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.

Μεγάλη γκάμα ακινήτων

• Τα ροτβάιλερ γεννιούνται προστάτες. Λοιπόν, τα κοινωνικοποιημένα αρσενικά αγνοούν κυρίως τα άλλα αρσενικά, τα κακώς κοινωνικοποιημένα αρσενικά θα γαβγίζουν και θα συμπεριφέρονται επιθετικά. Οι φιλικές συναντήσεις είναι απίθανες με περίεργα αρσενικά, αλλά όχι αδύνατες με καλή κοινωνικοποίηση.
• Τα σκυλιά είναι πολύ ευγενικά και πιστά στους ιδιοκτήτες και τους φίλους τους, ζώα και ανθρώπους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η επιθετικότητα εμφανίζεται μόνο προς αγνώστους – έτσι ένας άνω του μέσου όρου αριθμός επιθέσεων σκύλων μπορεί να ανιχνευθεί στα ροτβάιλερ που έχουν χαλάσει.
• Εάν ένα ροτβάιλερ αισθάνεται στριμωγμένο ή αν μένει συχνά μόνο του, τείνει να σκάβει και να ξύνει. Οι λακκούβες από λάσπη, λίμνες και σωροί βρωμιάς προσελκύουν επίσης τα σκυλιά.
• Τα σκυλιά είναι σχετικά αθλητικά. Ωστόσο, εάν δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς, τείνουν να γίνουν λήθαργοι και παχύσαρκοι.
• Τα καλά κοινωνικοποιημένα σκυλιά είναι ισορροπημένα και υπομονετικά με ανθρώπους και μικρά ζώα. Αν τα ροτβάιλερ δεν γνωρίζουν τα καθημερινά ερεθίσματα ως κουτάβια, τείνουν να νευριάζουν και να γαβγίζουν σε κάθε θόρυβο.