Συμπεριφορά & Απασχόληση για Κουνάβια

Τα αναιδή κουνάβια έχουν ακόμα πολλές συμπεριφορές από τους άγριους προγόνους τους. Λατρεύουν την άσκηση και περιφέρονται στο σπίτι όλη μέρα, αν τους το επιτρέψετε. Ο ύπνος είναι σχεδόν εξίσου σημαντικός. Τα ζώα εκτιμούν έναν μικρό υπνάκο ενδιάμεσα, προτιμούν να κοιμούνται σε διαφορετικά μέρη. Το κυνήγι είναι και στο αίμα των μικρών ανεμοστρόβιλων. Ό,τι κινείται επιδιώκεται με πάθος. Σε αντίθεση με τα polecats, ωστόσο, τα κουνάβια είναι πολύ κοινωνικά και απολαμβάνουν την παρέα. Δεν έχει σημασία αν είναι κουνάβι, σκύλος, γάτα ή άνθρωπος, τα πάντα και όλοι ενθαρρύνονται να παίζουν, και ο ύπνος είναι καλύτερο να γίνεται αγκαλιά με ένα συνάδελφο.

Είναι πολύ σημαντικό για εσάς ως ιδιοκτήτης κουνάβι να κατανοήσετε πώς να ερμηνεύσετε τη συμπεριφορά των ζώων σας. Γιατί μόνο τότε μπορείς να τα καταλάβεις και να παρατηρήσεις αμέσως αν κάτι δεν πάει καλά. Εάν η συμπεριφορά αλλάξει ξαφνικά, αυτό μπορεί συχνά να είναι το πρώτο σημάδι ασθένειας. Τα κουνάβια εκφράζονται αφενός μέσω της γλώσσας του σώματος και αφετέρου μέσω της προφορικής γλώσσας.

Διαβάστε επίσης: Συμβουλές για παιχνίδι και καλή αίσθηση: Κρατήστε τα ινδικά χοιρίδια απασχολημένα

Η γλώσσα του σώματος

• Το κουνάβι χοροπηδάει τριγύρω, χακαρίζει δυνατά: το ζώο είναι καλά. Αισθάνεται υπέροχα, είναι θορυβώδης και θέλει να παίξει.
• Το κουνάβι μεγαλώνει και στέκεται πολύ ακίνητο: κάτι έχει ταράξει το μικρό ράτσα. Παρακολουθεί την πιθανή πηγή κινδύνου και είναι πάντα έτοιμος να φύγει.
• Το κουνάβι σηκώνει τα μαλλιά του: Το ζώο τρόμαξε και φοβήθηκε πολύ. Μάλλον θα φύγει σύντομα.
• Το κουνάβι κουνάει την ουρά του πολύ γρήγορα: αυτό είναι σημάδι μεγάλης έντασης. Μπορεί να εκφράσει αρνητική αλλά και θετική ένταση, για παράδειγμα όταν παίζεις.
• Το κουνάβι ανασηκώνει την ουρά του: το μικρό αρπακτικό αντιδρά αρνητικά σε ανεπιθύμητες μυρωδιές ή σε άλλα ζώα. Αυτό είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι.

Η προφορική γλώσσα

• Κελαηδώντας φωλιά: Τα κουτάβια κουνάβια ενημερώνουν τη μητέρα με απαλούς ήχους τριξίματος ότι είναι ζωντανά και καλά και πεινούν.
• Γκρίνια: Με τα κουνάβια “göög göög” που έχουν μακρυά τραβήξει αφήνουν το περιβάλλον τους να καταλάβει ότι είναι καλά.
• Gockern: Οι μικροί νταήδες εκφράζουν τον ενθουσιασμό τους με αυτή τη γρήγορη παραλλαγή του κοροϊδίου. Οι ενεργοποιητές μπορεί να είναι ένα νέο περιβάλλον ή ένα άγνωστο συγγενικό.
• Σύριγμα: Αυτός ο ήχος χρησιμοποιείται για να δείξει δυσαρέσκεια και θυμό. Τώρα δεν πρέπει να ερεθίζετε το ζώο άλλο.
• Τρίξιμο: Τα κουνάβια μερικές φορές ακούγονται σαν ολόκληρο χοιροστάσιο όταν έχουν έντονη διαμάχη μεταξύ τους.
• Γαβγίσματα: Όταν ένα κουνάβι τρομάζει ή τρομάζει, βγάζει ένα σύντομο, δυνατό τρίξιμο που ονομάζεται γάβγισμα. Σε αυτή την κατάσταση, τα ζώα συνήθως αδειάζουν επίσης τον πρωκτό αδένα.
• Κακουχία: Αν πατήσετε κατά λάθος την ουρά του κατοικίδιου ζώου σας, θα παραπονεθούν αμέσως για ένα δυνατό, δυνατό τρίξιμο.
• Κραυγή: Όταν το ζώο πονάει πολύ, μερικές φορές ουρλιάζει διαπεραστικά. Τις περισσότερες φορές δεν είναι πια στις αισθήσεις του.

Σπασμένο κουνάβι

Τα κουνάβια είναι πολύ καθαρά ζώα. Στο κλουβί τους συνήθως χρησιμοποιούν μόνο μια γωνιά ως τουαλέτα. Αφού καθορίσετε ποια γωνία προτιμούν τα ζώα, μπορείτε να τοποθετήσετε εκεί ένα κουτί απορριμμάτων. Γίνεται πιο δύσκολο να μεταφέρουμε το νόημα της διάρρηξης στους μικρούς ανεμοστρόβιλους έξω από το κλουβί. Τις περισσότερες φορές είναι τόσο απορροφημένοι στο παιχνίδι που δεν φτάνουν εγκαίρως στο πλησιέστερο κουτί απορριμμάτων.

Τώρα χρειάζεστε λίγη υπομονή. Πρώτα απ ‘όλα, τοποθετήστε όσο το δυνατόν περισσότερα κουτιά απορριμμάτων στις γωνίες των δωματίων που επιτρέπεται να μπουν τα ζώα σας. Αν δείτε ένα από τα κουνάβια σας να είναι ανήσυχο και να περπατά προς τα πίσω με την ουρά του ψηλά, μπορεί να έρθει σύντομα. Σηκώστε το ζώο, βάλτε την ουρά του κάτω από την κοιλιά του και μεταφέρετέ το στο πλησιέστερο κουτί απορριμμάτων. Με λίγη τύχη, έχετε τα σωστά ένστικτα και ο μικρός ράκος κάνει τη δουλειά του. Δώστε του άφθονο έπαινο και επιβραβεύστε τον με μια λιχουδιά. Εάν επαναλάβετε αυτή τη διαδικασία πολλές φορές, το κατοικίδιο ζώο σας θα πάει σύντομα στην τουαλέτα μόνο του.

Ωστόσο, έχετε κατά νου ότι τα κουνάβια δεν θα είναι ποτέ 100 τοις εκατό εκπαιδευμένα στο σπίτι. Στη ζέστη της στιγμής, κάτι μπορεί πάντα να πάει στραβά, και πολλά ζώα αντιδρούν επίσης στο άγχος με ακαθαρσία. Επομένως, φέρτε τα πολύτιμα χαλιά στην ασφάλεια. Ποτέ μην φωνάζετε στο κατοικίδιο ζώο σας και μην το χαστουκίζετε όταν κάτι πάει στραβά. Αυτό μόνο θα τρομάξει τον συγκάτοικό σου και δεν θα καταλάβει. Αρκεί να πείτε «Όχι» ήρεμα και ξεκάθαρα και να ξαναβάλετε το μικρό κάθαρμα στο κουτί απορριμμάτων.

Το πρόβλημα με το δάγκωμα

Τα νεαρά κουνάβια συχνά προσαρμόζουν παιχνιδιάρικα τα συντρόφια κουνάβια τους για να τα ενθαρρύνουν να περιπλανώνται και να γλεντούν. Μόλις σας αποδεχτούν ως φίλο, θα θέλουν να σας παρακινήσουν να παίξετε με τον ίδιο τρόπο. Ενημερώστε τους μικρούς σας νταήδες ότι δεν συμφωνείτε με αυτή τη συμπεριφορά με ένα σταθερό «όχι» και ένα δυνατό χτύπημα ή χαστούκι. Τα ζώα σας σύντομα θα καταλάβουν.

Τα κουνάβια συχνά δαγκώνουν όταν φοβούνται. Εάν τα ζώα σας δεν είναι ακόμα ήμερα, μην τα κατακλύσετε μαζεύοντάς τα αμέσως. Από φόβο, τα ζώα μπορεί να σας δαγκώσουν. Οι ράτσοι αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο αν τους κρατήσετε παρά τη θέλησή τους. Όταν δεν βλέπουν άλλο τρόπο να ξεφύγουν, τσιμπάνε. Τα κουνάβια θα δαγκώσουν αν είναι άβολα. Μπορεί να υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτό. Ίσως απλά να έχετε βάλει λοσιόν στο χέρι με το οποίο απλώνετε στο κλουβί ή να έχετε κρατήσει ένα τσιγάρο σε αυτό. Το κουνάβι μπορεί να αισθάνεται ότι απειλείται από αυτές τις περίεργες μυρωδιές. Εάν έχετε μόλις κόψει κρέας και η καλή μυρωδιά είναι ακόμα στα χέρια σας, είναι πιθανό να προκληθεί μπέρδεμα και το ζώο να δαγκώσει από καθαρό ενθουσιασμό.

Τα κουνάβια συχνά σκάνε όταν δεν είναι απασχολημένα. Αν δεν υπάρχει αρκετή δραστηριότητα και ελεύθερη βοσκή, τα ζώα εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους με αυτόν τον τρόπο. Επίσης, να έχετε κατά νου ότι το δάγκωμα θα μπορούσε πάντα να είναι σημάδι πόνου. Έτσι, εάν το κουνάβι σας χτυπήσει ξαφνικά, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να προσπαθήσετε να εντοπίσετε πιθανές αιτίες, ώστε να μπορείτε να τις εξαλείψετε εάν είναι απαραίτητο. Εάν δεν μπορείτε να βρείτε εξήγηση για το δάγκωμα, θα πρέπει να επισκεφτείτε τον κτηνίατρο ως προφύλαξη.