Μια γάτα που γλείφει χαρούμενα γάλα από ένα μπολ είναι μια αγαπημένη εικόνα που έχουν πολλοί άνθρωποι στο μυαλό τους. Η πεποίθηση ότι το γάλα είναι τροφή που αγαπούν και χρειάζονται οι γάτες έχει καθιερωθεί εδώ και γενιές. Είναι επίσης αλήθεια: ένα μπολ με σαγηνευτικά αρωματικό γάλα δύσκολα θα αφήσει μια γάτα απαρατήρητη. Και παρ’ όλα αυτά: Το αγελαδινό γάλα δεν είναι κατάλληλη τροφή για τις γάτες σας και γενικά δεν είναι καλά ανεκτό από τις τίγρεις μας.
Μπορούν οι γάτες να πίνουν γάλα;
Πολλές γάτες δεν μπορούν να ανεχθούν τη ζάχαρη γάλακτος που περιέχεται στο αγελαδινό γάλα, τη λεγόμενη λακτόζη. Συγκρίσιμη με την ανθρώπινη δυσανεξία στη λακτόζη, η κατανάλωση γάλακτος προκαλεί πεπτικά προβλήματα με τη μορφή ναυτίας, διάρροιας και εμέτου. Υπάρχουν φυσιολογικοί λόγοι για όλα αυτά: Κάθε νεογέννητο θηλαστικό εξαρτάται από την παροχή ενέργειας με τη μορφή μητρικού γάλακτος.
Διαβάστε επίσης : Γιατί οι γάτες απορρίπτουν τα γατάκια τους;
Οι θρεπτικές αξίες όλου του γάλακτος είναι προσαρμοσμένες στις ανάγκες του εκάστοτε ζωικού είδους: όσο πιο γρήγορα αναπτύσσεται ένα μωρό ζώο, τόσο πιο θρεπτικό είναι το γάλα που παράγεται από τη μητέρα. Για να μπορέσει να τα μεταβολίσει αυτά, το στομάχι του νεαρού ζώου σχηματίζει ένα ένζυμο, τη λακτάση. Με τη βοήθειά τους, η λακτόζη διασπάται και μπορεί να τροφοδοτηθεί στον οργανισμό. Κατά τη διάρκεια του απογαλακτισμού, ο οργανισμός μειώνει την παραγωγή λακτάσης και τελικά τη σταματά εντελώς. Από εκεί και πέρα, το γάλα δεν είναι πλέον εύκολο να χωνευτεί. Για το λόγο αυτό, τα ενήλικα θηλαστικά δεν πίνουν γάλα ακόμα κι αν τους δοθεί η ευκαιρία.
Για πολλούς, οι γάτες και το γάλα απλώς ανήκουν μεταξύ τους – αλλά αυτός είναι ένας μύθος που δεν ισχύει καθόλου. Όπως για όλα τα θηλαστικά, η κατανάλωση γάλακτος για ενήλικες γάτες είναι ακόμη και αφύσικη. Σε αυτό το βίντεο, μπορείτε να μάθετε γιατί οι γάτες δεν πρέπει να πίνουν γάλα, γιατί η λανθασμένη αντίληψη είναι τόσο επίμονη και τι μπορείτε να κάνετε εάν στη γάτα σας εξακολουθεί να αρέσει το γάλα.
Δυσανεξία στη λακτόζη σε ζώα και ανθρώπους – μια ιστορική σύνδεση
Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί: Όταν οι πρόγονοί μας άρχισαν να διατηρούν βοοειδή και μικρά μηρυκαστικά όπως πρόβατα και κατσίκες στο μακρινό παρελθόν, το γάλα σύντομα αναγνωρίστηκε ως τροφή υψηλής ποιότητας, που παρέχει ενέργεια. Κατά τη διάρκεια πολλών χιλιάδων ετών, ο ανθρώπινος οργανισμός ανέπτυξε την κληρονομική ικανότητα να αφομοιώνει το γάλα ως αποτέλεσμα της εξοικείωσης με αυτό. Μόνο ένα ορισμένο ποσοστό των σύγχρονων ανθρώπων έχει γενετικά δυσανεξία στη λακτόζη. Στην Ανατολική Ασία, όπου η γαλακτοκομία έχει ιστορικά μικρό ρόλο, είναι πολύ πιο διαδεδομένη. Μια σαφής ένδειξη ότι η ικανότητα πέψης του γάλακτος στην ενήλικη ζωή πηγάζει από μια αλληλεπίδραση πολιτιστικής ανάπτυξης και κληρονομικότητας.
Αλλά πίσω στις γάτες…
… και τη μαγειρική της αγάπη για το γάλα. Και εδώ οι άνθρωποι παίζουν ρόλο. Οι οικόσιτες γάτες ήταν απαραίτητοι συγκάτοικοι ως κυνηγοί ποντικιών, ειδικά σε αγροτικές περιοχές. Οι αγελάδες συνήθως κρατούνταν σε φάρμες και αρμέγονταν φυσικά. Το διαθέσιμο προϊόν, η γνώση του γάλακτος ως πηγής υγιεινής τροφής και η παρουσία γατών σήμαιναν ότι οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι πρόσφεραν περιστασιακά γάλα στα ζώα. Και πράγματι: στις αποκαλούμενες «γάτες φάρμας», που έχουν χρησιμοποιηθεί στο γάλα από μικρή ηλικία, αναπτύχθηκε μια ορισμένη ανοχή στη λακτόζη, παρόμοια με αυτή στον άνθρωπο, η οποία μπορεί να μεταδοθεί.
Οι γάτες που παίρνουν γάλα ως μια απομνημονευμένη, καθημερινή εικόνα είναι επομένως εύλογες. Αλλά: Οι τίγρεις του σπιτιού μας σήμερα συνήθως δεν εκτρέφονται πλέον σε μια φάρμα γαλακτοπαραγωγής και η ανοχή στη λακτόζη δεν είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλα τα είδη. Για εσάς ως ιδιοκτήτη γάτας, αυτό σημαίνει: ακόμα κι αν η γάτα σας ήταν ανεκτική στη λακτόζη, δεν πρέπει να τολμήσετε να πειραματιστείτε για τα συμφέροντα του ζώου. Υποθέστε ότι το γάλα δεν είναι συμβατό με το γατάκι σας και μπορεί να προκαλέσει άλλα προβλήματα εκτός από πόνους στο στομάχι.
Τι θα λέγατε για γάλα χωρίς λακτόζη για γάτες;
Πρώτα απ ‘όλα, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η λακτόζη. Μια προφανής διέξοδος υποτίθεται ότι απλά δίνει στην τίγρη του σπιτιού γάλα χωρίς λακτόζη. Αλλά και αυτό δεν είναι ιδανικό, και γι’ αυτό, είναι απαραίτητο να ρίξουμε μια ματιά στο μητρικό γάλα, δηλαδή στο είδος του γάλακτος του ίδιου του είδους. Ένα μοσχάρι, για το οποίο προορίζεται το αγελαδινό γάλα, στέκεται στα πόδια του λίγο μετά τη γέννησή του και πρέπει να μπορεί να ξεφύγει από τα αρπακτικά σε περίπτωση αμφιβολίας. Αυτό απαιτεί πολλή ενέργεια από το γάλα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Οι γάτες, από την άλλη, είναι αρχικά κόπρανα φωλιάς με πολύ πιο οικονομική κατανάλωση ενέργειας μετά τη γέννηση. Το μητρικό γάλα της γάτας είναι αντίστοιχα πιο άπαχο. Το γάλα χωρίς λακτόζη θα ήταν εύπεπτο για τη γάτα, αλλά μια πραγματική βόμβα θερμίδων που είναι επιβλαβής για την υγεία και τη σιλουέτα του ζώου.
Γιατί το γάλα είναι ταμπού αλλά όχι το τυρί;
Τα επεξεργασμένα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι εξίσου υψηλά σε θερμίδες, αλλά καθιερώνονται στα σνακ για γάτες και είναι πολύ δημοφιλή στις τίγρεις του σπιτιού. Αποτελούν καλή πηγή πρωτεΐνης που μπορεί να χορηγηθεί με μέτρο, δηλαδή ως λιχουδιά. Όταν πρόκειται για τυρί, η λακτόζη εξαφανίζεται σχεδόν εντελώς από το προϊόν καθώς ωριμάζει το σκληρό τυρί. Η παρμεζάνα και παρόμοιες ποικιλίες δεν αποτελούν πλέον κίνδυνο από αυτή την άποψη. Η χημική σύνθεση των γαλακτοκομικών προϊόντων που ζυμώνονται από βακτήρια αλλάζει επίσης. Το τυρί κότατζ έχει αποδειχθεί ακόμη και ως φάρμακο πρώτων βοηθειών για τη διάρροια. Ωστόσο, η συζήτηση είναι συνεπής με μικρές μερίδες τέτοιων γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως ένα κομμάτι σκληρού τυριού στο μέγεθος των νυχιών ή μια κουταλιά τυρί κότατζ. Η ποσότητα λακτόζης που καταναλώνεται με τόσο μικρές μερίδες είναι τόσο μικρή που συνήθως δεν προκαλεί προβλήματα στη γάτα.
Παρεμπιπτόντως: Δεδομένου ότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι και φωσφορικά άλατα, δεν πρέπει να δίνεται στην τίγρη σας τυρί εάν πάσχει από νεφρική νόσο.
Διαβάστε επίσης :
Ένα γατάκι μετακομίζει – Συμβουλές εγκλιματισμού για μίνι τίγρεις
