Ιππασία με το άλογο

Ο αρχάριος αναβάτης δεν σκέφτεται πολύ τις κινήσεις του αλόγου. Μπορεί να μεταφερθεί στην πλάτη του και έχει να κάνει πολύ με το να βρει την ισορροπία του. Αλλά από τη στιγμή που θα μάθει να κάθεται ανεξάρτητα και να επηρεάζει το άλογο, αργά ή γρήγορα θα ακούσει τη φράση σε ένα μάθημα ιππασίας ή σε ένα μάθημα εκπαίδευσης: «Το άλογο πρέπει να ιππεύει από την πλάτη!».

Τι σημαίνει όμως και τι σημαίνει αυτός ο τεχνικός όρος; Όπως και στον άνθρωπο, η πλάτη του αλόγου είναι το κέντρο της κίνησης στο σώμα και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Επειδή, παρόλο που η πλάτη ενός αλόγου φαίνεται τόσο ελκυστική και τα άλογα χρησιμοποιούνται ως βάσεις για χιλιάδες χρόνια, η φύση δεν το σκόπευε έτσι: Τα άλογα δεν είναι φτιαγμένα για να μεταφέρουν φορτία λόγω της σωματικής τους διάπλασης.

Ωστόσο, μπορούν να μάθουν να κουβαλούν το βάρος ενός αναβάτη και στους τρεις βηματισμούς χωρίς να υποστούν σωματική βλάβη. Τα άλογα δεν ξέρουν πώς να το κάνουν αυτό μόνοι τους. Στόχος της εκπαίδευσής τους είναι λοιπόν να τα εκπαιδεύσουν και να τα οδηγήσουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να μεταφέρουν ανθρώπους με τρόπο που είναι εύκολο στην πλάτη τους και χωρίς να περιορίζουν τις κινήσεις τους.

Για να καταλάβετε πώς λειτουργεί αυτό, δεν υπάρχει λίγη ανατομία. Πρώτα απ ‘όλα, φανταστείτε τον σκελετό του αλόγου ως κατασκευή κρεμαστής γέφυρας: τα μπροστινά και τα πίσω πόδια σχηματίζουν τους δύο πυλώνες της γέφυρας, με την κινητή σπονδυλική στήλη να “κρεμάει” ανάμεσά τους. Εάν ένας αναβάτης κάθεται στη σπονδυλική στήλη ενός απαίδευτου αλόγου, τότε αυτή η γέφυρα πέφτει στην αρχή: το άλογο σπρώχνει την πλάτη του προς τα κάτω. Αν οδηγηθεί έτσι για πολλή ώρα, θα βλάψει τη σπονδυλική στήλη.

Διαβάστε επίσης : Χειρισμός των Μαστιγίων για άλογα

Το «άνω στήριγμα» φέρει

Οι ισχυροί μύες της πλάτης, που τρέχουν σε δύο μακριές κλωστές κατά μήκος της πλευράς της σπονδυλικής στήλης, μπορούν να αντέξουν το βάρος του αναβάτη μόνο σε περιορισμένο βαθμό. Είναι ο σύνδεσμος μεταξύ του μπροστινού και του πίσω τεταρτημορίου, τρέχει οριζόντια στο σώμα και κατευθύνει τη δύναμη και την ενέργεια από τα πίσω τέταρτα προς τα εμπρός. Οι μύες της πλάτης που λειτουργούν κατά μήκος δεν είναι επομένως κατάλληλοι για τη μεταφορά του βάρους του αναβάτη που ενεργεί κάθετα από πάνω. Εάν πρέπει να το κάνουν ούτως ή άλλως, επειδή το άλογο δεν ιππεύεται από την πλάτη, το ελαστικό τεντώνεται με παρατεταμένη προσπάθεια.

Ένας πιεσμένος μυς της πλάτης έχει άμεση επίδραση στην κινητικότητα των ποδιών και συνεπώς στο βάδισμα του αλόγου. Η κίνηση δεν «ρέει» πλέον στο σώμα του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη λανθασμένη στάση του σώματος: το άλογο σηκώνει το κεφάλι του ή το τυλίγει και ανακατεύεται ή κάνει σύντομα, δεμένα, συχνά ακανόνιστα βήματα. Μακροπρόθεσμα, αυτό είναι επιβλαβές για το μυοσκελετικό σύστημα.

Υπάρχει κίνδυνος παθολογικών αλλαγών στις αρθρώσεις και στα οστά. Ο ψυχισμός του αλόγου υποφέρει επίσης όταν ο καβαλάρης μπορεί να το μεταφέρει μόνο με πόνο. Στη συνέχεια αντιδρά με μια σειρά αμυντικών μέτρων – για παράδειγμα, είναι απρόθυμο να το βουρτσίσουν και να το σέλα, ή αμύνεται όταν οδηγεί τρίζοντας τα δόντια του, χτυπώντας το κεφάλι ή την ουρά του, λυγίζοντας, τρέχοντας μακριά ή είναι εξαιρετικά παρορμητικό.

Ωστόσο, το άλογο είναι απόλυτα ικανό να υποστηρίξει το βαρύ βάρος του θώρακα και τα εσωτερικά του όργανα, τα οποία «κρέμονται» κάτω από τη σπονδυλική στήλη και λειτουργούν όπως το βάρος του αναβάτη από πάνω προς τα κάτω. Αφενός, αυτό επιτρέπει τους δυνατούς κοιλιακούς μύες και, αφετέρου, τη λεγόμενη «άνω ένταση». Ολόκληρη η άνω γραμμή του αλόγου συνδέεται με έναν ισχυρό, νωτιαίο ραχιαίο σύνδεσμο που εκτείνεται από το ινίο μέσω του λαιμού έως τις ακανθώδεις αποφύσεις του ακρώμιου και της πλάτης. Εάν το άλογο χαμηλώσει το κεφάλι του, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, στη φυσική του θέση τροφοδοσίας, το κορδόνι του λαιμού τεντώνεται και οι ακανθώδεις διεργασίες έλκονται ελαφρώς προς τα εμπρός.

Αυτό σφίγγει επίσης τον ιμάντα πλάτης. Η σπονδυλική στήλη καμπυλώνει ελαφρά και η «κατασκευή της γέφυρας» σταθεροποιείται σταθερά, αλλά παρόλα αυτά ελαστικά. Τότε κάποιος λέει ότι το άλογο «κουβαλάει τον εαυτό του» ή «πάει από την πλάτη» ή η πλάτη «ταλαντεύεται» στην κίνηση. Το άλογο πατάει κάτω από το κέντρο βάρους με ενεργά πίσω τέταρτα προχωρά επιμελώς και με τον καιρό, το ακρώμιο σηκώνεται. Ο μακρύς μυς της πλάτης μπορεί να λειτουργήσει ελεύθερα και λειτουργεί λίγο σαν τραμπολίνο, το οποίο απορροφά απαλά και μειώνει το βάρος του αναβάτη στην κίνηση.

Ενδυνάμωση των μυών

Με στοχευμένο τρόπο οι μύες του λαιμού, της πλάτης και του κορμού συσσωρεύονται και βελτιώνουν συνεχώς τη φέρουσα ικανότητα του αλόγου κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του. Το άλογο όχι μόνο μπορεί να μεταφέρει τον εαυτό του αλλά και τον αναβάτη καλύτερα και πιο ήπια. Το νεαρό ή μη εκπαιδευμένο άλογο μαθαίνει να καμπυλώνει την πλάτη του κάτω από τον αναβάτη σε τεντωμένη θέση. Ακόμη και αργότερα στην προπόνηση, ολόκληρο το μυϊκό σύστημα ενισχύεται βέλτιστα όταν το άλογο βαδίζει προς τα εμπρός και προς τα κάτω «στο χέρι».

Μια αλληλεπίδραση διατάσεων και επανάληψης σε ένα σκληρά εργαζόμενο τρένο είναι αποτελεσματική επειδή εκπαιδεύει καλά τους καμπτήρες και τους εκτατές του κορμού. Η εργασία σε ένα ελαφρύ ή ανακουφιστικό κάθισμα είναι επίσης καλή για τους κοιλιακούς μύες.

Ένα άλογο που περπατά πάνω από την πλάτη φαίνεται «ικανοποιημένο», είναι χαλαρό, ξεκούραστο και αναπνέει ομοιόμορφα. Ο λαιμός κρέμεται χαλαρά από το ακρώμιο και η ουρά ταλαντεύεται με την κίνηση. Ο τετράποδος φίλος είναι συγκεντρωμένος στο έργο και αντιδρά με ευαισθησία στη βοήθεια του αναβάτη του, ο οποίος κάθεται εύκολα. Τα μαθήματα και οι μεταβάσεις – είτε είναι μέσα στα βήματα είτε από το ένα στο άλλο – στη συνέχεια πετυχαίνουν ομαλά και αβίαστα. Οι γρήγορες βόλτες εκτός δρόμου προσθέτουν ποικιλία στην καθημερινή προπόνηση. Πάνω από όλα, η ιππασία σε ανηφόρα και κατηφόρα δυναμώνει τους μύες και την πλάτη βέλτιστα. Καλά αποτελέσματα μπορούν επίσης να επιτευχθούν με την εργασία με στύλο.

Ιππεύοντας σωστά, τα άλογα όχι μόνο γίνονται πιο αποτελεσματικά κατά την εκπαίδευσή τους αλλά και πιο όμορφα. Αναπτύσσουν ομοιόμορφη κορυφαία γραμμή και μύες στα σωστά σημεία, που τους βοηθούν να εκτελούν τις εργασίες τους κάτω από τον αναβάτη με παιχνιδιάρικη ευκολία και να αποφεύγουν επιβλαβή λανθασμένα φορτία. Εάν το άλογο είναι σε θέση να περπατήσει με ειλικρίνεια πάνω από την πλάτη, η βασική του εκπαίδευση έχει ολοκληρωθεί. Περαιτέρω υποστήριξη στη συνέχεια ξεκινά με το αθλητικό άλογο. Αν θέλεις να κάνεις κυρίως ωραίες, χαλαρές βόλτες στην εξοχή με τον τετράποδο φίλο σου, δεν χρειάζεται να εξασκείς πιάφες και περάσματα. Αλλά το άλογό του πρέπει επίσης να μπορεί να κινείται σωστά πάνω από την πλάτη του, ώστε να μπορεί να μεταφέρει τον αναβάτη του χωρίς να βλάψει.